Η τέχνη και ο τρόπος να προσεγγίσεις τον προϊστάμενο της υπηρεσίας σου για να του ζητήσεις αύξηση


Συγγραφέας : Perec, Georges, 1936-1982
Μεταφραστής : Τόλια, Τούλα
Εκδότης : Εκδόσεις Καστανιώτη
Έτος έκδοσης : 2014
ISBN : 978-960-03-5807-0
Σελίδες : 112
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Συμβουλευτική
Σειρά : Εικοστός Αιώνας

8.52 € 6.30 €




Το βιβλίο αυτό του Ζωρζ Περέκ, που χαρακτηρίστηκε ως ένα κόσμημα, είναι μια «διήγηση» που ορίζεται από το καυστικό στυλ του συγγραφέα και βασίζεται στις πολλαπλές δυνητικές εξελίξεις μιας ιδέας ή μιας ενέργειας. Το κείμενο δομείται με συνεχόμενους συνδυασμούς και αποτελεί στην ουσία ένα παράδοξο, μια πράξη τόσο καλλιτεχνική όσο και πολιτική. Με το βιβλίο του αυτό ο Περέκ υπογράφει ένα από τα αριστουργήματα της OULIPO, ένα κείμενο δηλαδή που, γραμμένο εξ ανάγκης, μιλάει γι’ αυτή την ανάγκη.Ένα βιβλίο που, ταυτόχρονα, διηγείται με τρόπο αγωνιώδη, κωμικό, και καφκικά ειρωνικό τον κόσμο της εργασίας.

O Zωρζ Περέκ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1936 από Eβραίους γονείς, που τους έχασε στον πόλεμο. Tο 1965 τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot για το πρώτο του μυθιστόρημα "Tα πράγματα" και το 1978 με το βραβείο Medicis για το "Zωή οδηγίες χρήσεως". Πέθανε στο Παρίσι το 1982. Kυριότερα έργα: "Tα πράγματα" (1965), "Ποιο μοτοποδήλατο με νικέλινο τιμόνι στο βάθος της αυλής;" (1966), "Η εξαφάνιση" (1969), "Tο σκοτεινό μαγαζί" (1973), "Xορείες χώρων" (1974), "W ή η ανάμνηση των παιδικών χρόνων" (1975), "Zωή οδηγίες χρήσεως" (1978). Παρά τα δύο έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία που τίμησαν το έργο του, ο Περέκ, ενόσω ζούσε, παρέμεινε ένας μάλλον περιθωριακός συγγραφέας, στα όρια της εκκεντρικότητας. Σήμερα, καθιερωμένος και πολυμεταφρασμένος, εκτιμάται ως μείζων εκπρόσωπος της σύγχρονης γαλλικής αυτοβιογραφικής γραφής, στην οποία έδωσε νέα ώθηση και προοπτική, δίχως να παραγνωρίζεται η συμβολή του στην αυστηρή παράδοση των τεχνοπαιγνίων του Oulipo. Η επινόηση του νέου και η ανάμνηση του παλαιού είναι οι δύο πόλοι μεταξύ των οποίων κινείται και τους οποίους συνεχώς συνδυάζει ο Περέκ στα κείμενά του. Επιχειρώντας απεγνωσμένα να ολοκληρώσει το παζλ της προσωπικής του ζωής, από το οποίο λείπουν βασικά κομμάτια (πατέρας, μητέρα, οικείοι, παιδικές μνήμες), διατάσσει και αναδιατάσσει αδιαλείπτως, ταξινομώντας επίμονα και ευρηματικά γνώσεις, εμπειρίες, ενθυμήσεις, αναγνώσματα, προγράμματα, ευφρόσυνες και τραυματικές στιγμές, συνθέτοντας ένα είδος εύτακτης αταξίας.






e-mail Facebook Twitter