Θεωρούμενη ως η αρχαιότερη και μια από τις καλύτερες πραγματείες περί πολέμου και στρατιωτικής διοίκησης, η Τέχνη του Πολέμου είναι ένα κείμενο που αγαπήθηκε όσο ελάχιστα από τους στρατιωτικούς, όχι μόνο της Ασίας, δια μέσου των αιώνων, αλλά και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου. Γραμμένη κάπου στον 6ο ή 5ο αιώνα π.Χ. η πραγματεία, η οποία καθοδηγεί έναν στρατηγό στον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να διαχειριστεί τον στρατό του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, επιθετικά ή αμυντικά, λέγεται πως αποτέλεσε ένας από τους λόγους των μεγάλων νικών του Μάο Τσε Τουνγκ, των Βιετκόνγκ, ακόμα και του ίδιου του Ναπολέοντα. Σήμερα, οι συμβουλές του συγγραφέα της δεν εφαρμόζονται μόνο από στρατιωτικούς, αλλά και στους τομείς των διεθνών σχέσεων, της επιχειρηματικότητας ακόμα και στις σχέσεις του αναγνώστη τους με κάθε τρίτο άτομο στην καθημερινή ζωή.
Στην ελληνική μετάφραση, η οποία βασίζεται όχι μόνο στις αναγνωρισμένες δυτικές μεταφράσεις των αρχών του 20ου αιώνα αλλά και στις αρχαιολογικές, ιστορικές και φιλολογικές ανακαλύψεις που έχουν γίνει από τότε, παρατίθεται ένας σημαντικός αριθμός πρωτότυπων υποσημειώσεων και σχολίων ώστε το αρχικό κείμενο να γίνει πλήρως κατανοητό από τον Έλληνα αναγνώστη.
Ελάχιστα γνωρίζουμε για τον Κινέζο πολεμιστή και φιλόσοφο Σουν Τσου (544-496 π.Χ.) και τη ζωή του κατά τη λεγόμενη "Περίοδο των Εμπόλεμων Κρατών", αμέσως μετά την παρακμή της δυναστείας Ζου. Πιθανολογείται ότι γεννήθηκε στο κράτος Qi (Κι) - τη σημερινή επαρχία Σαντόγκ, στα βόρεια παράλια της Κίνας. Από το 512 π.Χ. υπηρέτησε στο Βασίλειο του Γου ως στρατηγός και στρατιωτικός σύμβουλος. Οι στρατιωτικές του επιτυχίες τον ώθησαν να γράψει της "Τέχνη του Πολέμου", αναμφισβήτητα ένα από τα πιο σπουδαία και θεμελιώδη έργα της κινέζικης λογοτεχνίας τα τελευταία 2.500 χρόνια.
