Το πρώτο εξωιατρικό βιβλίο του Α. Λ. Ζαούση, με τίτλο "Αναμνήσεις ενός αντιήρωα", εκδόθηκε το 1980 από το "Βιβλιοπωλείον της Εστίας". Πρόκειται κυρίως για αυτοβιογραφική αφήγηση που επικεντρώνεται στην περίοδο της Κατοχής και την Εθνική Αντίσταση, στην οποία πήρε μέρος ο συγγραφέας. Το δεύτερο βιβλίο του, "Οι δυο όχθες", εκδόθηκε σε τρεις τόμους το 1987-88 από τον οίκο Παπαζήση και καλύπτει υπό μορφήν αφηγηματικής μελέτης τον πόλεμο 1940-41, την περίοδο της Κατοχής και τα Δεκεμβριανά. Και τα δυο βιβλία εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα για την αντικειμενικότητά τους και την ικανοποιητική τεκμηρίωση.
Το παρόν, τρίτο βιβλίο του αναφέρεται στην περίοδο του τραγικού Εμφυλίου πολέμου 1946-1949. Προσετέθη όμως και το έτος 1945, για ν' αναλυθούν τα πραγματικά αίτια της αναμετρήσεως. Χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 100 πηγές και σημαντικός αριθμός εφημερίδων της εποχής πάσης αποχρώσεως. Η περιγραφή των πολεμικών επιχειρήσεων γίνεται όσο το δυνατόν πιο εύληπτα για τον μη ειδικό αναγνώστη.
Ο Α΄ Τόμος περιλαμβάνει τα τρία πρώτα έτη (1945, 1946 και 1947) και ο Β΄ Τόμος τα δύο επόμενα (1948 και 1949), κατά τα οποία έλαβαν χώραν οι μεγάλες συγκρούσεις.
Ο Αλέξανδρος Λ. Ζαούσης γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1948 έλαβε το πτυχίο του με άριστα από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1951 ανακηρύχθηκε αριστούχος Διδάκτωρ της Χειρουργικής. Το 1950-1953 υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπίατρος σε Τάγμα Πεζικού και σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στη Βοστώνη και στο Λονδίνο στην Ορθοπεδική Χειρουργική. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Βοστώνη του απονεμήθηκε ο τίτλος του Teaching Fellow του Harvand. Η "Βρετανική Ορθοπεδική Εταιρεία", της οποίας είναι το παλαιότερο ελληνικό μέλος, τον επέλεξε από το 1981 ως μόνιμο εκπρόσωπο της στην Ελλάδα (Corresponding Fellow of the B.O.A.). Ο Α. Λ. Ζαούσης διετέλεσε συνολικώς επί εικοσαετία Διευθυντής στο Ασκληπείο Βούλας και στο Νοσοκομείο Ατυχημάτων (ΚΑΤ), συγγράψας πληθώρα επιστημονικών εργασιών στα ελληνικά και σε ξένες γλώσσες. Εισήγαγε στην Ελλάδα νέες εγχειρητικές μεθόδους και, πρώτος, το 1967, την ολική αρθροπλαστική του ισχίου. Στην Κατοχή (1941-1944) είχε μετάσχει στην Εθνική Αντίσταση και από τις εμπειρίες του της περιόδου αυτής προέκυψε το πρώτο εξωιατρικό του πόνημα, με τίτλο "Αναμνήσεις ενός αντιήρωα", το 1980. Ακολούθησε το τρίτομο έργο του "Οι δύο όχθες", το δίτομο "Η τραγική αναμέτρηση", για την περίοδο 1945-1949, και πάλι ένα δίτομο, "Ο εμπαιγμός", για τη δικτατορία 1967-1974. Το πέμπτο βιβλίο του, "Αλέξανδρος και Ασπασία", 1915 -1920, ήταν η ιστορία του τραγικού βασιλιά και της αγαπημένης του, και σημείωσε πολύ μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Το παρόν είναι το έκτο κατά σειράν έργο του. Σε αναγνώριση του συγγραφικού του αυτού έργου, η Ακαδημία Αθηνών τον έχει επιλέξει μέλος της Ερευνητικής Επιτροπής της για την περίοδο του Πολέμου 1940-1941 και της Εθνικής Αντίστασης - ο πρώτος τόμος της συλλογικής αυτής εργασίας έχει ήδη εκδοθεί.
Μη Διαθέσιμο
