Το βιβλίο αυτό δεν ήταν προγραμματισμένο, ούτε καν αχνά σχεδιασμένο έστω και κάπου στα βάθη του μυαλού μου. Ξεφύτρωσε σχεδόν ξαφνικά, σαν ένα αγριολούλουδο, μια παπαρούνα στον ανοιξιάτικο κάμπο, για να μου δώσει μεγάλη χαρά. Στις σελίδες του περιλαμβάνονται όλα τα κείμενα τα οποία γράφτηκαν στα δεκαπέντε χρόνια γνωριμίας μας και μελέτης του έργου της Ελένης Λαδιά, από το 2005 ως σήμερα.
Μικρά αφηγήματα, μελετήματα, κριτικές, προτάσεις διδακτικής προσέγγισης της πεζογραφίας της, αλλά και κάποια ποιήματα με αφορμή βιβλία της ή αφιερωμένα σ’ εκείνην, αποτυπώνουν όχι μόνο τη σχέση μας, τον θαυμασμό και την εκτίμησή μου στο έργο της και την βαθύτατη επιρροή και έμπνευση που γεννά η διαρκής σπουδή στον πνευματικό μόχθο μιας συγγραφέως του διαμετρήματος της, αλλά και την κατάδυσή μου στο πέλαγος της συγγραφικής της δημιουργίας.
Αν από την θεολογική επιστήμη και την λογοτεχνία, τομείς στους οποίους κινείται το βιβλίο, ο αναγνώστης διαπιστώσει ότι περνώ στην τρυφερότητα, είναι γιατί η συγγραφέας, μυθολογική και παράδοξη, ως μύστις ελευσίνια, στα μάτια μου παραμένει πάντα και Φέγγουσα και Κόρη.
Η Ελένη Λιντζαροπούλου γεννήθηκε στην Νίκαια του Πειραιά το 1962. Σπούδασε Θεολογία, Θεατρική Εμψύχωση, Δημόσιες Σχέσεις & Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Εργάστηκε ως εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού και είναι υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στον Δήμο Κορυδαλλού.
Στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής έρευνας, ασχολήθηκε με την ανίχνευση των θρησκευτικών και χριστολογικών στοιχείων στο έργο σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και συνέγραψε δύο εργασίες: "Δ.Π.Παπαδίτσας "Εν Πάτμω" - Θρησκευτικό συναίσθημα και Αποκαλυπτικό μήνυμα" και "Συντροφεύοντας τις ακριβές μας αμφιβολίες... Χριστολογικά και θρησκευτικά στοιχεία στο έργο του Μανόλη Αναγνωστάκη".
Έχει διασκευάσει θεατρικά έργα και παραμύθια για παιδιά, και περιστασιακά ασχολείται με την λογοτεχνική κριτική.
