Κεντρικό πρόσωπο των αφηγημάτων αυτού του βιβλίου, ο Μάρκος με τη φυσαρμόνικα και την κιθάρα του. Μοιάζει με τον τροβαδούρο, τον περιπλανώμενο αφηγητή-"παραμυθά" μιας περιόδου, που την έζησαν και την ζουν, "καρέ-καρέ", όπως στον κινηματογράφο, τρεις διαδοχικές γενιές: του '40 και της Αντίστασης, του Εμφυλίου, του αστυνομικού κράτους και του 1-1-4 και η γενιά της Δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης.
Ο Μάρκος αντιπροσωπεύει τη γενιά που είδε το φως της ζωής το 1940 και είχε την τύχη να ζήσει όλην αυτή την εξελικτική πορεία: τόσο στην πρωτεύουσα, όσο και στην επαρχία, τόσο σε φτωχογειτονιές και ετοιμόρροπα σχολεία, όσο και σε κοσμοπολίτικες συνοικίες και εντυπωσιακά πανεπιστημιακά αμφιθέατρα.
Μέσα από επεισόδια, άλλοτε βίαια και τραγικά, άλλοτε απρόβλεπτα, ρομαντικά και σπαρταριστά, ο αναγνώστης αυτού του βιβλίου οδηγείται στην αμφισβήτηση των προσχεδιασμένων αδελφοκτόνων συγκρούσεων 1944-1949, αλλά και του κατοπινού μακρόχρονου ψυχροπολεμικού διχασμού. Καταστάσεων που μπόλιασαν με αγιάτρευτες ψυχώσεις μια κοινωνία, που ακόμη πασχίζει να βρει το δρόμο της. Οι "ηττημένοι" αυτών των συγκρούσεων, μέσα από τα επεισόδια αυτά, στέλνουν ένα μήνυμα πίστης, σε μια ζωή χωρίς υποκρισίες, ανακόλουθες διακηρύξεις και γελοίες επιτηδεύσεις.
Ο Πέτρος Μακρής γεννήθηκε το 1940 στη Λιβαδειά. Απεφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη μουσική και τη ζωγραφική, συμπληρώνοντας τις γνώσεις του με περιοδείες στο εξωτερικό.
Στο δημοσιογραφικό στίβο μπήκε στη δεκαετία του '60 και διετέλεσε συντάκτης και συνεργάτης, αρθρογράφος, σχολιαστής και στέλεχος εφημερίδων, περιοδικών και ραδιοτηλεοπτικών σταθμών ("Αθηναϊκή", "Ελευθεροτυπία", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", "Ταχυδρόμος", "Πανόραμα", "Καθημερινή", Φλας 96,1, ΕΡΤ κ.ά.).
Τον απασχόλησε ιδιαίτερα το πρόβλημα του διχασμού και μέσα από μεγάλες δημοσιογραφικές έρευνες για την Αντίσταση και τον Εμφύλιο (1941-1949), επρόβαλε την ανάγκη του εκδημοκρατισμού και της εθνικής συνεννόησης για μια Ελλάδα προοδευτική και ανταγωνιστική. Αποκορύφωμα της προσπάθειάς του αυτής υπήρξε η πρωτοβουλία του να οδηγήσει, το Μάιο του1984, σε συμφιλιωτική συνάντηση τους επιζώντες τότε κορυφαίους αντιπάλους πολεμάρχους της εμφύλιας τραγωδίας 1944-1949, Θρασύβουλο Τσακαλώτο και Μάρκο Βαφειάδη, σημειώνοντας, με την πράξη του αυτή και μια διεθνή δημοσιογραφική επιτυχία.
Παράλληλα με τη δημοσιογραφική δράση του, επιδόθηκε στη συγγραφή βιβλίων: "Μαρξιστές και Ορθοδοξία - Διάλογος ή διαμάχη;" (1983), "Μίκης Θεοδωράκης - Κρυμμένες Αλήθειες" (1986 "Επικαιρότητα"), έχει πραγματοποιήσει ατομικές και έχει μετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής.
