Το διήγημα του Χριστόφορου Μηλιώνη "Η φωτογένεια" εκφράζει με ειρωνικό τρόπο την αλλοτρίωση στην οποία οδηγούν τους συγγραφείς τα σύγχρονα συστήματα εμπορευματοποίησης της Τέχνης.
15 Διηγήματα από 15 Έλληνες πεζογράφους, που με τις πένες τους αποτελούν και χαρακτηρίζουν αυτό που ονομάζουμε σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Τα διηγήματα τους αυτά δημοσιεύονται για πρώτη φορά σε μορφή βιβλίου, στους πέντε μικρούς τόμους που μόλις κυκλοφόρησαν. Η σειρά είναι στημένη σαν πυραμίδα και η αρίθμηση των βιβλίων συμπίπτει με τον αριθμό των διηγημάτων σε κάθε τόμο.
Στις ιστορίες των δεκαπέντε διηγημάτων θα γνωρίσουμε την υποτακτική υπηρέτρια Γκαλίνα και τον μεθύστακα άντρα της, το κρητικόπουλο που ζει με τις διηγήσεις της γιαγιάς του, την κυρία Λελέ που πενηνταρίζει με τις σιλικόνες και τα λέιζερ, τον τραγουδιστή Τσιτσάνη, τον φύλακα ενός κοιμητηρίου, την Αλβανίδα Ναζό που φτάνει στην Ελλάδα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή και πολλούς άλλους. Θα ταξιδέψουμε σε πολλούς τόπους και σε διαφορετικές εποχές: από τον Πειραιά της δεκαετίας του ’60, στην Κρήτη, και από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα της δεκαετίας του ’90. Μικρές ιστορίες που από μόνες τους αποτελούν ένα ολόκληρο σύμπαν και αποκαλύπτουν ανθρώπινες σχέσεις, αναζητήσεις, αναμετρήσεις με τον ίδιο τον εαυτό μας.
Ο Χριστόφορος Μηλιώνης γεννήθηκε στο Περιστέρι Πωγωνίου, το 1932. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση. Εξέδωσε βιβλία με διηγήματα: "Παραφωνία" (1961),''Το πουκάμισο του Κένταυρου" (1971), "Ακροκεραύνια" (1976), "Τα διηγήματα της δοκιμασίας" (1976), "Καλαμάς κι Αχέροντας" (1985),"Χειριστής ανελκυστήρος" (1993), "Το μικρό είναι όμορφο" (πεζογραφήματα, 1997), "Τα φαντάσματα του Γιορκ" (1999), και τα μυθιστορήματα "Δυτική Συνοικία" (1980), "Ο Σιλβέστρος" (1987), καθώς και βιβλία με φιλολογικά δοκίμια.
