Όταν ο Ζαν βγαίνει απ' τη φυλακή, τον παίρνει σπίτι της μια χήρα 45 ετών και γίνεται εραστής της. Πρώην υπηρέτρια, είχε παντρευτεί τον γιο των αφεντικών της. Είναι τώρα αναγκασμένη ν' αμυνθεί εναντίον της απληστίας των συγγενών του ανδρός της. Η χήρα Κουντέρκ νιώθει για τον Ζαν μια παθολογική ζήλια, ενώ εκείνος δεν ονειρεύεται παρά μια ήρεμη ευτυχία.
Αυτή η απλή ιστορία έχει το μεγαλείο μιας τραγωδίας, που οι ήρωές της γίνονται απο τη μοίρα υπεύθυνοι της ίδιας τους δυστυχίας. Το μυθιστόρημα έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο απ' τον Πιέρ Γκρανιέ, με πρωταγωνιστές τη Σιμόν Σινιορέ και τον Αλαίν Ντελόν.
Ο Ζωρζ Σιμενόν γεννήθηκε στη Λιέγη του Βελγίου στις 13 Φεβρουαρίου 1903. Έπειτα από σπουδές στους Ιησουίτες έγινε, το 1919, μαθητευόμενος ζαχαροπλάστης, έπειτα υπάλληλος βιβλιοπωλείου, και τελικά ρεπόρτερ στη "Γκαζέτ ντε Λιέζ". Το πρώτο του μυθιστόρημα, με τίτλο "Στο γεφύρι του Αρς" εκδόθηκε το 1921 και τότε ο Σιμενόν έφυγε απ' τη Λιέγη για το Παρίσι. Παντρεύτηκε το 1923 με την "Τιζύ" και δημοσίευσε διηγήματα και νουβέλες σε πολλές εφημερίδες. Το 1924 εξέδωσε, με ψευδώνυμο, το πρώτο "λαϊκό" του μυθιστόρημα, "Το μυθιστόρημα μιας δακτυλογράφου". Ως το 1930, δημοσίευσε διηγήματα και μυθιστορήματα σε πολλούς εκδότες. Το 1931, άρχισε τις έρευνές του ο περίφημος ήρωας του, ο επιθεωρητής Μαιγκρέ. Έγραφε τα βιβλία του, ταξίδευε, έστελνε ρεπορτάζ κι άφησε τις εκδόσεις "Φαγιάρ" για να πάει στις εκδόσεις "Γκαλλιμάρ", όπου συνάντησε τον Αντρέ Ζιντ. Στο πόλεμο ήταν υπεύθυνος των Βέλγων προσφύγων στη Λα Ροσέλ και κατοικούσε στη Βανδέα. Το 1945 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά το διαζύγιό του εγκαταστάθηκε ξανά στην Ευρώπη. Η δημοσίευση των απάντων του (72 τόμοι) άρχισε το 1967. Από το 1972 αποφάσισε να σταματήσει το γράψιμο. Αφοσιώθηκε έκτοτε στις εικοσιδύο "Υπαγορεύσεις" του και κατόπιν συνέταξε τα ογκώδη απομνημονεύματα "Memoires intimes" (1981). Ο Ζωρζ Σιμενόν πέθανε στη Λωζάννη το 1989. Πολλά μυθιστορήματά του έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Μη Διαθέσιμο
