Όταν οι θεοί το απαιτούν, υπάρχει πάντα κάποιος που πρέπει να θυσιαστεί...
Μέσα στους πολύβουους δρόµους του Βερολίνου, ανάµεσα στο πλήθος των νέων καλλιτεχνών, των κυνηγηµένων από τους πολέµους ανθρώπων και των καταλήψεων, µια δραστήρια αστυνοµικίνα τουρκικής καταγωγής, η Γιλντίζ Καράσου, προσπαθεί, µε τη βοήθεια του φιλότιµου συνεργάτη της Τοµπίας Μπέκερ, να βρει την άκρη του νήµατος σε µια σειρά φόνων που συνδέονται µε ένα από τα πιο εµβληµατικά µνηµεία του µεγαλύτερου αρχαιολογικού µουσείου της πόλης, του Μουσείου της Περγάµου...
Η χώρα των χαµένων θεών είναι ένα µυθιστόρηµα που συνδυάζει αριστοτεχνικά την αστυνοµική πλοκή µε την αρχαιολογία και τη µυθολογία, ένα βιβλίο για την αµετάβλητη φύση του εγκλήµατος ανά τους αιώνες και τους πολιτισµούς.
Ο Αχμέτ Ουμίτ γεννήθηκε στο Γκαζιαντέπ της Τουρκίας το 1960 και ζει στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Δημόσια Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά και Πολιτικές Επιστήμες στην Ακαδημία Πολιτικών Επιστημών της Μόσχας. Παρ' όλο που ξεκίνησε τη συγγραφική του ζωή γράφοντας ιστορίες, το πρώτο του έργο που κυκλοφόρησε ήταν η ποιητική ανθολογία με τίτλο "Η κρυψώνα του δρόμου". Το 1992, όταν εξέδωσε το "Η ξυπόλητη νύχτα", πήρε το βραβείο "Συγγραφής και Τέχνης του Φερίτ Μπαγίρ". Το 1994 εκδόθηκαν η ιστορία "Μια κραυγή σκίζει την νύχτα" και το παιδικό βιβλίο "Παραμύθι μέσα στο παραμύθι". Η ένταση που υπήρχε σε όλα του τα βιβλία εμφανίστηκε ολοκληρωτικά στο "Ομίχλη και νύχτα", που εκδόθηκε το 1996. Το 1998 εκδόθηκε το "Άρωμα φόβου", το οποίο ανέτρεψε τα μέχρι τότε καλούπια των αστυνομικών μυθιστορημάτων και δημιούργησε πρότυπο. Ακολούθησε "Το κλειδί της Αγκάθα", που περιλαμβάνει αστυνομικές ιστορίες και το "Εγκλήματα με ονομασία προέλευσης". Το 2010 εξέδωσε το βιβλίο "Οι μνήμες της Κωνσταντινούπολης" με τεράστια επιτυχία.
