Ως μορφή εξουσίας, η καθυπόταξη είναι παράδοξη. Η κυριαρχία που μας ασκεί μια εξωτερική εξουσία αποτελεί μια οικεία και βασανιστική μορφή της. Είναι όμως εντελώς διαφορετικό να διαπιστώνουμε ότι η ίδια η διαμόρφωση που έχουμε ως υποκείμενα εξαρτάται από αυτήν ακριβώς την εξουσία.
Η "Ψυχική ζωή της εξουσίας" παρουσιάζει μια πρωτότυπη θεωρία για τις περίπλοκες σχέσεις του υποκειμένου με την εξουσία, ανατρέχοντας σε κείμενα των Χέγκελ, Νίτσε, Φρόυντ, Φουκώ και Αλτουσέρ. Με βάση μια ανάγνωση του Χέγκελ και του Νίτσε, της "δυστυχισμένης συνείδησης" και της "κακής συνείδησης", διαπιστώνουμε ότι όχι απλώς η συνείδηση κατασκευάζεται από την εξουσία αλλά επιπλέον ότι η τελευταία εγκαθίσταται στην υποκειμενικότητα.
Η Mπάτλερ μελετά πώς γεννιέται η ψυχική ζωή από τις κοινωνικές διεργασίες της εξουσίας και πώς αυτές αποκρύπτονται και ενδυναμώνονται μέσω του ψυχισμού που παράγουν. Η εξουσία δεν νοείται πλέον ως κάτι που "εσωτερικεύεται" από ένα προϋπάρχον υποκείμενο. Aντιθέτως, το υποκείμενο γεννιέται ως ένα αμφιθυμικό αποτέ λεσμα της εξουσίας που εισέρχεται στη σκηνή μέσω της λειτουργίας της συνείδησης.
Παρότι όσοι ακολουθούν τη σκέψη του Φουκώ διατηρούν αποστάσεις από την ψυχαναλυτική θεωρία, και παρότι οι εκπρόσωποι της τελευταίας συνήθως κρατούν αποστάσεις από τον Φουκώ, η Τζούντιθ Μπάτλερ επιχειρεί -συνδυάζοντας αυτές τις δύο γραμμές σκέψης- να αναλύσει την αμφιθυμική σχέση του κοινωνικού με το ψυχικό ως ένα από τα πιο δυναμικά αλλά και περίπλοκα αποτελέσματα της εξουσίας. Διερευνά όχι μόνο τη δυνατότητα της εξουσίας να αποκτά ψυχική μορφή και να καθυποτάσσει τα υποκείμενα, αλλά και τη δυνατότητα των υποκειμένων να αντιστέκονται στη μελαγχολία που τους καλλιεργεί η εξουσία.
Μια από τις σημαντικότερες θεωρητικούς της εποχής μας, η αμερικανίδα φιλόσοφος Τζούντθ Μπάτλερ έχει συμβάλει καθοριστικά στα πεδία της φεμινιστικής θεωρίας, της πολιτικής φιλοσοφίας, της ψυχαναλυτικής θεωρίας και της κοινωνικής και πολιτισμικής κριτικής. Το πρωτοποριακό έργο της καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα θεματικών: έμφυλη ταυτότητα, σεξουαλικότητα, συγγένεια, σχέσεις εξουσίας, λόγος, υποκειμενικότητα, επιτελεστικότητα, κριτική. Η Judith Butler είναι καθηγήτρια Maxine Elliot στα τμήματα Ρητορικής και Συγκριτικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Έργα της: "Subjects of Desire: Hegelian Reflections in Twentieth-Century France" (Columbia University Press, 1987), "Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity" (Routledge, 1990), "Bodies That Matter: On the Discursive Limits of "Sex"" (Routledge, 1993), "The Psychic Life of Power: Theories of Subjection" (Stanford University Press, 1997), "Excitable Speech: A Politics of the Performative" (Routledge, 1997), "Antigone's Claim: Kinship Between Life and Death" (Columbia University Press, 2000), "Hegemony, Contingency, Universality" (με τον Ernesto Laclau και τον Slavoj Zιzek, Verso Press, 2000), "Precarious Life: Powers of Violence and Mourning" (Verso Press, 2004), "The Judith Butler Reader" (επιμ. Sara Salih με την Judith Butler, Blackwell Publishing, 2004), "Undoing Gender" (Routledge, 2004), "Giving an Account of Oneself" (Fordham University Press, 2005), "Who Sings the Nation-State?: Language, Politics, Belonging" (με την Gayatri Spivak, 2007), "Frames of War: When is Life Grievable?" (2009).
