Πρόκειται για ένα σημαντικό σταθμό στην εργογραφία του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, καθώς με αυτό ο ελβετός ψυχολόγος διαφοροποιήθηκε για πρώτη φορά δημοσίως από τον Ζίγκμουντ Φρόιντ και ουσιαστικά ακολούθησε το δικό του πνευματικό μονοπάτι, δίνοντας μια νέα διάσταση στην επιστήμη της Ψυχολογίας.
Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το λίμπιντο είναι ψυχική ενέργεια που αναδύεται από το ασυνείδητο και αποκτά συμβολική μορφή στο συνειδητό, συνδέοντάς το με μυθολογικά πρότυπα που εδραιώθηκαν από την αρχαιότητα. Έτσι, βυθίζεται στα απύθμενα βάθη της μυθολογίας και της λαογραφίας, αποσκοπώντας να ανακαλύψει τους κοινούς ψυχικούς δεσμούς ανάμεσα στους λαούς της γης.
Προχώρησε πέρα από την ψυχοπαθολογία και τα συμπτώματά της, προκειμένου να στραφεί στην αναζήτηση των παγκοσμίων προτύπων της ψυχής, εφαρμόζοντας ένα είδος συμβολικής ψυχιατρικής, όπου στην πραγματικότητα προοιωνίζεται η μετέπειτα ανάπτυξη της θεωρίας του συλλογικού ασυνείδητου και των αρχετύπων.
Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1875 στο Κέσβιλ της Ελβετίας. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας κάτω από άσχημες οικονομικές συνθήκες.
Τον Ιούλιο του 1900, συμπληρώνοντας τις ιατρικές του σπουδές, αποφάσισε να γίνει ψυχίατρος και ξεκίνησε ως βοηθός του Ευγένιου Μπλέλερ, διευθυντή του Νοσοκομείου Μπουργχόλζλι.
Εκεί θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την ψύχωση και αφιερώνεται στην ανακάλυψη του αληθινού πυρήνα που βρίσκεται πίσω από κάθε ταραγμένη ψυχή. Τούτη η αφιέρωση είναι ουσιαστικά η μοναδική του επιδίωξη ως το τέλος της ζωής του στις 6 Ιουνίου του 1961.
Άφησε πίσω του ένα τεράστιο συγγραφικο έργο, ανεξερεύνητο και ανεκμετάλλευτο ακόμη και σήμερα από την ανθρωπότητα, που τόσο το χρειάζεται.
Στις επόμενες 10ετίες του 21ου αιώνα είναι πιθανόν τα οράματά του να γίνουν πραγματικότητα και η ανθρωπότητα να γνωρίσει τον εαυτό της.
