ΟΠΩΡΑ
Αυτά που κάποτε ήταν στήθη
καμαρωτά σαν κόκορας, τώρα τα δέρνει
μιας ατελείωτης θλίψης Γαλαξίας.
Στήθη που δεν στοχάζονται πια τώρα
το μάρμαρο και τη φωτιά.
Ωσάν θεάς, που έχασε την πίστη της
στο πορφυρό σκοτάδι τ' ουρανού.
Ελάτε, νάρκη και όνειρα,
στους πεζοδρόμους του Άδη
τον ύπνο μου στιχοθετήστε,
να μη θωρώ το Κλέος της Ήρας
να πιπιλίζει των αιθέρων τ' άστρα·
η ευκολία με την οποία γερνούν,
τα χείλη γέμει αυλού με σκότος.
Ο Χαραλαμπίδης μας έχει συνηθίσει στη συχνή καταβύθισή του στον μύθο, από όπου ανασύρει τα κατάλληλα νήματα, ήγουν τις δυνατές φλέβες επικοινωνίας με τις βαθιές ρίζες και τις μεγάλες ουσίες που τον κεντρίζουν.
Ανθούλα Δανιήλ, diastixo.gr
Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Άχνα (1940) και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα Θεάτρου στην Αθήνα. Εργάστηκε στην αρχή ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τριάντα χρόνια στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Ειδικεύτηκε σε θέματα Ραδιοφωνίας στο Μόναχο και υπήρξε Διευθυντής Ραδιοφωνίας στο ΡΙΚ. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Πρώτη πηγή" (1961), "Η άγνοια του νερού", με πρόλογο Τ. Κ. Παπατσώνη (1967), "Αχαιών ακτή" (1977), "Αμμόχωστος βασιλεύουσα" (1982) -οι τρεις τελευταίες συλλογές τιμήθηκαν με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου -, "Θόλος" (1989, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), "Μεθιστορία" (1995, Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας), "Δοκίμιν" (2000), "Αχαιών ακτή" (2003), "Αιγιαλούσης επίσκεψις" (2003), "Κυδώνιον μήλον" (2006), "Ίμερος" (2012). Το 1997 κυκλοφόρησε (μετάφραση και εισαγωγή του ιδίου) το βιβλίο "Ρωμανού του Μελωδού: Τρεις ύμνοι" (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας). Το 2009 κυκλοφόρησαν δύο τόμοι με δοκίμια, άρθρα και συνεντεύξεις του από τις εκδόσεις Άγρα, με τίτλο "Ολισθηρός ιστός". Το 1998 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, στην Αίγυπτο, και το 2003 με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του.
