Ημέρες τέχνης 2003


Φωτογράφος : Κάλμπαρη, Χριστίνα
Επιμελητής : Παπασωτηρίου, Αλεξάνδρα
Ζωγράφος : Καλογεροπούλου, Σοφία Κακανιάς, Κωνσταντίνος Ρόρρης, Γιώργος Βεργή, Χρύσα Γεωργίου, Απόστολος, 1952- , ζωγράφος Κυπραίος, Βασίλης Καρέλλα, Μαρίνα Ευαγγελινός, Ηρακλής Κονταράτος, Γιάννης Παπαδοπεράκης, Θωμάς, 1943-2002 Βισκαδουράκης, Νίκος Γεωργιάδης, Σάββας Δούκα, Δανάη Λασηθιωτάκης, Γιάννης Πανιάρας, Κώστας Πετρίδης, Χρίστος Μαντζαβίνος, Τάσος Παπανικολάου, Κώστας, ζωγράφος κ.ά. Θεοφυλακτόπουλος, Μάκης Βυζάντιος, Περικλής, 1893-1977 Κωνσταντάκος, Βαγγέλης Μανουσάκης, Μιχάλης Αδαμάκος, Γιάννης Κόττης, Γιάννης Κεχαγιόγλου, Χρήστος Αδαμάκης, Γιάννης, 1959- , ζωγράφος
Γλύπτης : Δομπούλας, Κωνσταντίνος Κοροβέση - Καλαντίδη, Αγγέλικα Θεόδωρος (γλύπτης) Θεόδουλος Βαρώτσος, Κώστας, 1955- , γλύπτης
Καλλιτέχνης : Συλλογικό έργο
Εκδότης : Παπασωτηρίου
Έτος έκδοσης : 2002
ISBN :
Σελίδες : 124
Σχήμα : 26x20
Κατηγορίες : Ημερολόγια Φωτογραφία - Ελλάς Γλυπτική Ζωγραφική, Ελληνική Χαρακτική, Ελληνική

15.59 € 12.47 €




Τα βιβλιοπωλεία "Παπασωτηρίου" παρουσιάζουν με ιδιαίτερη χαρά και ευθύνη το ημερολόγιο "Ημέρες Τέχνης 2003", μέσα στις σελίδες του οποίου μπορείτε να θαυμάσετε τις δημιουργίες μερικών από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, χαράκτες, γλύπτες και φωτογράφους. Το ημερολόγιο του 2003 είναι αφιερωμένο στη μνήμη του εξαίρετου ζωγράφου Θωμά Παπαδοπεράκη (Κρήτη 13.12.1943 - Νίκαια Γαλλίας 12.9.2002). Ο Νίκος Αλεξίου, το 1989 έγραψε γι' αυτόν: "Ο καλλιτέχνης Παπαδοπεράκης, βγαίνει από την Κρήτη. Αιωρείται ψυχικά, με ιδιαιτερότητα που βγαίνει από τη φύτρα του. Παλεύει σαν τη γενιά του. Αν έπρεπε να χαρακτηρίσουμε συνοπτικά τη ζωγραφική του θα την αποκαλούσαμε "ρεμπραντική". Παλεύει σ' αυτή συνεχώς με το φως και το σκοτάδι. Πέρα από την ορατή θεματογραφία κάθε πίνακα, ουσιαστικό περιεχόμενό του είναι η σύγκρουση, η αμάχη του φωτεινού και του σκοταδιού. Νομίζω πως αυτή η πάλη είναι ο ενδόμυχος εικαστικός λόγος του Παπαδοπεράκη." Ο ίδιος ο καλλιτέχνης είπε για τη ζωγραφική του: "Η διαδρομή του έργου μέχρι να το θεωρήσω τελειωμένο, είναι μία συνεχής πάλη του φτιάχνω-χαλάω, και αντιστρόφως. Διαλέγω το μαύρο χρώμα, διότι έχει τη δυνατότητα όσο κανένα άλλο χρώμα να γεννήσει το φως πάνω στην επιφάνεια του τελάρου, και τα θέματά μου δεν θέλω να προδίδουν τον τόπο και το χρόνο που έγιναν. Τα θέλω οικουμενικά και αιώνια, για να κινούμαι άνετα χρονικά μέσα σ' αυτά." (Απρίλιος 1998). Α. Παπασωτηρίου







e-mail Facebook Twitter