[...] Τη ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη θελήσαμε να παρουσιάσουμε στον ημεροδείκτη αυτόν. Τη ζωή μέσα από το έργο του και αντίστροφα. Ως εκ του είδους και της χρηστικότητας του ένα ημερολόγιο διαβάζεται πολλαπλά: από την αρχή προς το τέλος, κατά τη ροή των ημερών και των μηνών, από το τέλος ή όποιο ενδιάμεσο σημείο προς την αρχή, διάσπαρτα και τυχαία, όπου πέσει το μάτι ή όποια σελίδα ανοίξει το χέρι. Αυτή την τυχαιότητα θελήσαμε να αξιοποιήσουμε, επιλέγοντας καίρια στιγμιότυπα της ταραγμένης και περιπετειώδους ζωής του, με τη διευκρίνιση ότι η τύχη λειτούργησε δίσημα στην περίπτωση του, ως βραχύβια ευτυχία (για τα δώρα που του πρόσφερε πλουσιοπάροχα η φύση και για τα ανέμελα πρώτα χρόνια του βίου του) και ως δυστυχία (από την απώλεια της μικρής του κόρης έως τον πρόωρο θάνατο του).
Το χρονολόγιο, στην αρχή του ημερολογίου, συνοδεύεται από διαφωτιστικά αποσπάσματα (όλες σχεδόν τις καταγραφόμενες χρονιές) και, κατά κύριο λόγο, από ζωντανές μαρτυρίες προσώπων που βιωματικά ή λογοτεχνικά ήρθαν σε επαφή με τον ίδιο το συγγραφέα ή το έργο του. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου)
