Πίκρα και αυτοσαρκασμός· ίσως αυτά τα δύο να μην είναι τα καταλληλότερα συστατικά για ένα Λεύκωμα με γελοιογραφίες. Σίγουρα, όμως είναι τα πιο επιτυχημένα για τα σκίτσα του Σπύρου Ορνεράκη, ο οποίος, με την πρώτη ματιά, θέλει να σε προειδοποιήσει: Δεν θα γελάσεις μόνον. Μπορεί και να δακρύσεις. Μόλις σβήνει το χαμόγελο που οφείλεται στο χιούμορ, ακολουθούν η πίκρα και ο αυτοσαρκασμός - συστατικά απαραίτητα της σάτυρας.
Γιάννης Καψής
Γεννήθηκε το 1942 στα Χανιά της Κρήτης. Εργάστηκε ως γραφίστας στο χώρο της διαφήμισης και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής στη διαφημιστική εταιρεία "Μίνως". Το 1972 συνεργάζεται με το περιοδικό "Ταχυδρόμος" και ταυτόχρονα σκιτσάρει για τις εφημερίδες "Τα Νέα" και "Το Βήμα". Μετά τη μεταπολίτευση εργάσθηκε στην "Καθημερινή", στην "Πρωινή", στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", στις "Ειδήσεις", στο "Βήμα της Κυριακής" και στα "Κυριακάτικα Νέα".μ Το 1972 πήρε το δεύτερο βραβείο στην παγκόσμια έκθεση γελοιογραφίας που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα. Έχει ασχοληθεί με τη σκηνογραφία και τη σκιτσογραφία για το θέατρο και συνεργάστηκε με το περιοδικό "Θέατρο". Μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας απορρόφησε η εικονογράφηση βιβλίων και περιοδικών. Έχει επίσης αποδώσει σε σκίτσα, ιστορικές δίκες στη χώρα μας (το 1975 τις δίκες της δικτατορίας για το περιοδικό "Ταχυδρόμος" και το 1991 τη δίκη Κοσκωτά για την εφημερίδα "Τα Νέα"). Το 2002 και το 2004 συμμετείχε ως μέλος της Κριτικής Επιτροπής, στην παγκόσμια έκθεση γελοιογραφίας στη Ρόδο. Το 2006 συμμετείχε ως μέλος της διεθνούς Κριτικής Επιτροπής στον 1ο Διεθνή Διαγωνισμό Γελοιογραφίας που πραγματοποίησε το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το 1994 δημιούργησε τη σχολή σκίτσου "Ορνεράκης", στην οποία διδάσκει σκίτσο, γελοιογραφία, εικονογράφηση, κόμικς, κινούμενο σχέδιο, computer animation και computer graphics.
