Ο άγνωστος σε μας πολιτισμός του Αζερμπαϊτζάν μετράει ήδη κάποιες χιλιετίες πολύπλοκων ζυμώσεων, πνευματικών, πολιτικών και κοινωνικών. Πλήθος σημαντικών ποιητών και φιλοσόφων, καθώς και ιδιαιτερότητες όπως η σχολή της Ταυρίδας -ένα από τα σημαντικότερα σχολεία μινιατούρας στην Ανατολή- συνθέτουν ένα ψηφιδωτό που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να μελετάται πιο συστηματικά στη Δύση. Η προσάρτηση εξάλλου του Αζερμπαϊτζάν στη ρωσική αυτοκρατορία, σήμανε μια νέα περίοδο όπου ευρωπαϊκά ίχνη άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στην αρχιτεκτονική, τη λογοτεχνία, τις καλές τέχνες κ.λπ.
Το ημερολόγιο για το έτος 2015 παρουσιάζει εν συντομία τους βασικούς σταθμούς στην πολιτιστική ιστορία του Αζερμπαϊτζάν, και συνοδεύεται από ελληνική απόδοσης των ποιημάτων που έγραψαν μείζονες και ελάσσονες ποιητές ανά τους αιώνες, μέχρι τον πιο πρόσφατο Vagif Samadoghlu που τελειώνει το ποίημα "Αγάπη μου" μ’ αυτές τις λέξεις:
Και θέλω να γίνω ποίημα,
όχι ποιητής
Όταν σε βλέπω.
