Ήμουν 12 χρονών, ανέβηκα στο ποδήλατό μου και ξεκίνησα για το σχολείο...


Συγγραφέας : Dardenne, Sabine Cuny, Marie - Thérèse
Μεταφραστής : Βέτση, Εύη
Εκδότης : Εκδόσεις Λιβάνη
Έτος έκδοσης : 2005
ISBN : 978-960-14-1152-1
Σελίδες : 219
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Προσωπικές αφηγήσεις - Μαρτυρίες
Σειρά : Βιογραφίες

15.28 € 10.54 €




«Αν έχετε δει τη Σαμπίν ή έχετε κάποιες πληροφορίες που μπορεί να βοηθήσουν στον εντοπισμό της, απευθυνθείτε στη χωροφυλακή του Τουρνέ ή στο αστυνομικό τμήμα. »Στο εξής θα ανήκα στη θλιβερή σειρά των κοριτσιών και εφήβων που εξαφανίστηκαν στο Βέλγιο. »Ζιλί Λεζέν και Μελίσα Ρούσο. Εξαφανίστηκαν μαζί στις 25 Ιουνίου 1995, σε ηλικία οχτώ ετών. »Αν Μαρσάλ και Έφι Λαμπρέκ. Εξαφανίστηκαν μαζί στις 23 Αυγούστου 1995, σε ηλικία δεκαεφτά και δεκαεννιά ετών. »Σαμπίν Νταρντέν. Εξαφανίστηκε μόνη της στις 28 Μαΐου 1996, σε ηλικία δωδεκάμισι ετών. »Λετίσια Ντελέζ. Εξαφανίστηκε μόνη της στις 9 Αυγούστου 1996, σε ηλικία δεκατεσσεράμισι ετών». Στις 28 Mαΐου του 1996, η Σαμπίν Nταρντέν, δώδεκα χρονών, απήχθη από τον Mαρκ Nτιτρού στο δρόμο για το σχολείο. Aυτό το τέρας έχει ήδη σκοτώσει τέσσερα παιδιά. Aυτά που θα υποφέρει η Σαμπίν Nταρντέν είναι τρομαχτικά. Παρ' όλα αυτά, μετά από ογδόντα μέρες τρόμου, θα σωθεί από το θάνατο κάτω από ασυνήθιστες συνθήκες. H Σαμπίν Nταρντέν περίμενε οχτώ χρόνια για να μας διηγηθεί τα όσα υπέφερε: «Είμαι μία από τις ελάχιστες επιζήσασες που είχαν την τύχη να ξεφύγουν από τέτοιου είδους δολοφόνους. Αυτή η αφήγηση ήταν για μένα απαραίτητη, για να πάψουν πια να με κοιτάζουν με "περίεργο" τρόπο και για να μη μου ξανακάνουν ερωτήσεις στο μέλλον. Αν βρήκα όμως το κουράγιο να αναπαραστήσω αυτό το μαρτύριο, το έκανα πάνω απ' όλα έτσι ώστε κανένα δικαστήριο να μην αφήσει ξανά ελεύθερους τους παιδεραστές, μειώνοντας την ποινή τους επί τη βάσει επίδειξης "καλής συμπεριφοράς" και χωρίς να λάβουν άλλου είδους μέτρα». Mια εξαιρετική μαρτυρία, για να ακουστεί επιτέλους η φωνή των θυμάτων και να σταματήσει ο θαυμασμός για τα τέρατα.

"Ήμουν δώδεκα χρονών, ανέβηκα στο ποδήλατό μου και ξεκίνησα για το σχολείο... Ονομάζομαι Σαμπίν, ζούσα σε ένα μικρό χωριό στο Βέλγιο και εξαφανίστηκα στο δρόμο για το σχολείο. Οι χωροφύλακες αρχικά πίστεψαν πως το είχα σκάσει και οι γονείς μου είχαν την ίδια ελπίδα για πολύ καιρό. Η μητέρα μου άφηνε ένα φως αναμμένο στο σπίτι τη νύχτα και ένα παντζούρι ανοιχτό, για την περίπτωση που αποφάσιζα να γυρίσω πίσω στο πατρικό μου. Η γιαγιά μου άφηνε μια πόρτα ξεκλείδωτη, με την ίδια ελπίδα".






e-mail Facebook Twitter