Θαύματα ή Τα προνόμια της 10ης Απριλίου 1840


Συγγραφέας : Stendhal, 1783-1842
Μεταφραστής : Σαββίδης, Γιώργος Π., 1929-1995
Επιμελητής : Σαββίδης, Γιώργος Π., 1929-1995
Εκδότης : Λέσχη
Έτος έκδοσης : 1987
ISBN :
Σελίδες : 44
Σχήμα : 17x10
Κατηγορίες : Γαλλική πεζογραφία

9.17 € 8.16 €




"Άρθρο 5 Όμορφα μαλλιά, έκτακτα δόντια, όμορφο δέρμα ουδέποτε γδαρμένο. Οσμή γλυκιά και ελαφρή. Την 1η Φεβρουαρίου και την 1η Ιουνίου κάθε χρονιάς, τα ρούχα του προνομιούχου γίνονται όπως ήσαν την τρίτη φορά που τα εφόρεσε." [...] "Άρθρο 14 Αν ο προνομιούχος ήθελε διηγηθεί ή αποκαλύψει ένα από τα άρθρα του προνομίου του, το στόμα του δεν θα μπορούσε να σχηματίσει κανέναν ήχο, και θα τον έπιανε πονόδοντος επί είκοσι τέσσερεις ώρες." [...] Πενήντα επτά ετών ήταν και ο Σταντάλ στις 10 Απριλίου 1840, όταν σκαστός στη Ρώμη (Via Condotti 48) από την πληκτική Τσιβιταβέκια, συνέταξε με απεγνωσμένο κέφι το "παραχωρητήριο δίπλωμα" (brevet) των προνομίων που τάχα είχε εξασφαλίσει από την Θεότητα -τον God, όχι τον Dieu στον οποίο δεν επίστευε- ως δήθεν εγγύηση για "ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά" γεράματα. Δεν ήξερε πως του έμεναν μόλις δύο χρόνια ζωής ή ότι σε λιγότερο από έναν χρόνο (15 Μαρτίου 1841) θα πάθαινε την πρώτη του αποπληξία. Ωστόσο η "μελέτη θανάτου" του, είχε ξεκινήσει ήδη στα 1810, σε ηλικία 27 ετών. [...] (από την εισαγωγή του μεταφραστή)


Ο Σταντάλ (ψευδώνυμο του Henri Beyle) γεννήθηκε στη Γκρενόμπλ το 1783 και σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός από μητέρα. Ο πατέρας του ήταν εύπορος δικηγόρος και κτηματίας. Το 1799 έφυγε για το Παρίσι, κυρίως για να ξεφύγει από την πατρική εξουσία. Κατατάχθηκε στον στρατό του Ναπολέοντα τον Μάιο του 1800 και έλαβε μέρος στις εκστρατείες στην Αυστρία, στη Γερμανία και στη Ρωσία. Το 1815, μετά την πτώση του Ναπολέοντα, εγκαθίσταται στην Ιταλία, από όπου απελαύνεται ύστερα από επτά χρόνια ως ύποπτος κατασκοπείας. Επιστρέφει στο Παρίσι και διαμένει εκεί ως το 1831, οπότε επανέρχεται στην Ιταλία ως πρόξενος στην Τσιβιταβέκια, κοντά στη Ρώμη. Πέθανε στις 23 Μαρτίου του 1842, σε έναν δρόμο του Παρισιού, όπου είχε επανέλθει με αναρρωτική άδεια. Είχε ήδη συνθέσει την επιτύμβια επιγραφή του: "Έζησα, έγραψα, ερωτεύτηκα". Η ζωή του ήταν γεμάτη περιπλανήσεις και ερωτικά πάθη. Στα νεανικά του χρόνια αποπειράθηκε να γράψει θέατρο. Έμαθε να ζωγραφίζει και φιλοτέχνησε αίθουσες στο Παρίσι. Έγραψε μυθιστορήματα, βιβλίο για την ιταλική ζωγραφική, βιογραφίες του Χάιντν και του Μότσαρτ, ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Στο αριστούργημα του "Το Κόκκινο και το Μαύρο", η Ιστορία συνδέεται με τις προσωπικές ιστορίες εμβληματικών χαρακτήρων. Έχει χαρακτηρισθεί το μεγαλύτερο μυθιστόρημα του 19ου αιώνα και είναι η πρώτη πραγματεία για την "επιτυχία", την καινούργια κοινωνική θεότητα.






e-mail Facebook Twitter