Τους πρώτους Αστέρες του θεάματος δεν τους παρήγαγε η μηχανή της κινηματογραφικής βιομηχανίας του Hollywood αλλά τα μουσικά θέατρα της Βενετίας. Η ραγδαία ανάπτυξη της προσωπολατρίας του καλλιτέχνη και οι ολέθριες εις βάρος της τέχνης συνέπειές της, που σαφώς βρήκαν πρόσφορο έδαφος ανάπτυξης λόγω των ευνοϊκών συνθηκών, κοινωνικών, καλλιτεχνικών αλλά και πολιτικών, ώθησαν τον συνθέτη και διανοούμενο Benedetto Marcello να θέσει τα συγγραφικά ταλέντα του στην υπηρεσία της σάτιρας και μέσω αυτής να φιλοτεχνήσει το πορτραίτο μιας τέχνης εντυπωσιακά "προκλητικής" και εν τέλει -ας είμαστε απολύτως ειλικρινείς- λαοπρόβλητης, η οποία είχε αρχίσει να υφίσταται ανεπανόρθωτες φθορές, αισθητικές αλλά και "ηθικές", χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο λυρικός κόσμος που ζει και κινείται στη Βενετία γίνεται "νοσογόνος" για τη μουσική αυτή καθαυτή.
