Στο βιβλίο αυτό οι συγγραφείς επιχειρούν να αναδείξουν την κοινωνιολογική διάσταση της εκπαίδευσης, φιλτραρισμένη μέσα από μια παράλληλη διεπιστημονική οπτική γωνία, που άπτεται της παιδαγωγικής και της ψυχολογίας.
Τα θέματα που πραγματεύεται με κριτική και εμπειρική προσέγγιση, αποτελούν αμφιλεγόμενα και δυσεπίλητα ζητήματα της σύγχρονης προβληματικής και ενδιαφέρουν τόσο τους επαΐοντες, όσο και οποιονδήποτε επιζητά να φωτίσει πλευρές της παιδείας ως κοινωνικής αναπαράστασης. Έννοιες, όπως κοινωνικό κεφάλαιο και δίκτυα, πολυπολιτισμικότητα, σχολική αποτυχία, δια βίου εκπαίδευση, αγορά εργασίας, συμπλέκονται σε μια εναργή συλλογιστική, που καθοδηγεί εννοιολογικά τον αναγνώστη να κατανοήσει αρχές της κοινωνικής Θεωρίας, όπως αυτή μεταλλάσσεται υπό το πρίσμα της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Σε τελική ανάλυση, η παιδεία είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, που αφορά τον καθένα και απαιτεί μια συνθετική σκέψη και ερμηνευτική, ώστε να διαφανεί ο ρόλος της ως κοινωνικοποιητικού και πολιτισμικού θεσμού.
