Το εργαλείο, ο Θεός και η εξουσία είναι τα πρωταρχικά μετατρεπτικά και ερωτικά ενδιάμεσα, διαμέσου των οποίων η τυφλή γονιμότητα μετατρέπεται σε έρωτα και βία, η κίνηση και οι δυνάμεις σε σκεψή και πράξη, ενώ πάλι ο έρωτας και η βία μετατρέπονται σε σώμα και ενορμήσεις, σε εγώ και γνώση, την ίδια στιγμή που η σκέψη και η πράξη μετατρέπονται σε κοινωνικές σχέσεις, θεσμούς και κοινωνία. Επισημαίνουμε ότι η βία είναι η άλλη όψη του έρωτα.
Εξουσία είναι οι σχέσεις ιδιοποίησης αλλά και δημιουργίας από τον άνθρωπο των ενορμήσεων, της βούλησης και των πράξεων των δικών του και των άλλων.
Θεός είναι οι σχέσεις νοηματικής ιδιοποίησης αλλά και δημιουργίας από τον άνθρωπο των ενορμήσεων, της βούλησης και των πράξεων των δικών του και των άλλων.
Ιδιοποίηση είναι ταυτόχρονα ανάλωση και απώλεια, πράξη αποξένωσης και καταστροφής, ενώ τα θεμέλιά της, όπως και τα τελικά της όρια, είναι ο φόνος και η θυσία, τα τελικά δηλαδή όρια και τα θεμέλια του έρωτα και της βίας.
Όλες οι σχέσεις ιδιοποίησης μπορούν ν' αναπτυχθούν και να ισχύσουν μακροχρόνια ως σχέσεις αμοιβαίας αναγνώρισης και φιλίας, συνεργασίας, αλληλεγγύης και συνεπώς αυθεντίας.
Μέσα και διαμέσου, λοιπόν, των σχέσεων ιδιοποίησης-εξουσίας καλλιεργούνται, αναπτύσσονται και ασκούνται οι μορφές ελευθερίας.
Το σημείο εκκίνησης και το βαθύτερο περιεχόμενο της θρησκευτικής συνείδησης είναι η αμφισβήτηση του θεού, όπως το σημείο εκκίνησης και το βαθύτερο περιεχόμενο της πολιτικής συνείδησης είναι η αμφισβήτηση της εξουσίας.
Ο Αντώνης Παπαρίζος κατάγεται από τον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, όπου τελείωσε και το Λύκειο, και σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόνη Paris I-Pantheon και στο Centre d' Analyse Comparative des Systemes Politiques του ίδιου Παν/μίου: δύο διπλώματα στην Πολιτική Κοινωνιολογία, στην Κοινωνιολογία και στην Ιστορία. Είναι διδάκτωρ D' Etat του Παν/μίου Paris 2, με πεδίο έρευνας την Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Αναγνωρίστηκε ως υφηγητής το 1989 από το Paris 2. Απο το 1985 διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κοινωνιολογία και Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Ως προσκεκλημένος καθηγητής έχει διδάξει σε άλλα ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια. Είναι αναπληρωτής καθηγητής. Συμμετείχε με επιστημονικές ανακοινώσεις σε Διεθνή Συνέδρια και δημοσίευσε πολυάριθμες εργασίες.
Από τις εργασίες του:
- Contribution a une apprehension du rapport entre politique et religion et l' emergence du christianisme, Paris, 1987.
- "Autorite politique et autorite mantique"Tiresias et Oedipe", KERNOS, Liege, no 3, 1990.
- "Διαφωτισμός, θρησκεία και παράδοση στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία" στο Ν. Δεμερτζής, Θ. Λίποβατς και ά., "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" Αθήνα, Οδυσσέας, 1994.
- "Λόγος και η θρησκεία ως πολιτική κοσμογονία στη δημοκρατία των Αθηναίων " στο Γ. Βλάχος, Α. Μάνεσης και ά., "Η αθηναϊκή δημοκρατία", Αθήνα, Ακαδημία Αθηνών, 1995 κ.ά.
