Ο μικρός αυτός τόμος συγκεντρώνει θεατρολογικά μελετήματα που εν μέρει συνδέονται με συγκεκριμένες δημοσιεύσεις άλλων μελετητών και εν μέρει έχουν και μια ευρύτερη σκοπιά. Καλύπτουν τόσο τον θεωρητικό και τον μεθοδολογικό τομέα της θεατρολογίας, θέτοντας ευρύτερους προβληματισμούς σχετικά με τον ρόλο του θεάτρου στην κοινωνία, την πρόσληψή του, τη σχέση μεταξύ σκηνής και δραματικού κειμένου, την επιθυμητή παιδαγωγική στοχοθεσία της πανεπιστημιακής διδασκαλίας του κλάδου, όσο και τον τομέα της ιστοριογραφίας, διαφωτίζοντας θεματικές πτυχές του κοινωνικού θεάτρου, του λεκτικού αυτοσχεδιασμού, τον ρόλο της φυσικότητας στις υποκριτικές σχολές και της φύσης στη θεατρική σκηνογραφία, όπως και τον πολιτικό ρόλο της σκηνικής τέχνης σε συγκεκριμένες ιστορικές στιγμές. Καλύπτονται τα μεσαιωνικά χρόνια, η Αναγέννηση, το Μπαρόκ, ο Διαφωτισμός, ο Ρομαντισμός, τα προεπαναστατικά χρόνια πριν από το 1821, καθώς εν μέρει οι 19ος και 20ός αιώνες. Η επιμέρους θεματολογία εκτείνεται τόσο στον διεθνή χώρο του ευρωπαϊκού θεάτρου όσο και στα Βαλκάνια, με ιδιαίτερη έμφαση στην Ελλάδα.
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1947. Σπούδασε επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελεί αντιπρόεδρος. Παράλληλα δίδασκε έως το 2006 Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον "Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη". Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.
