Το βιβλίο πραγματεύεται μια από τις πιο δυναμικές εποχές της διαδρομής της ευρωπαϊκής και αμερικανικής δομικής τέχνης, κατά την οποία αναπτύσσονται οι βάσεις της νεότερης θεωρίας της αρχιτεκτονικής, ανακαλύπτονται νέες κατασκευές, αναμορφώνονται σε μεγάλη έκταση τα μεγάλα κέντρα των πόλεων της Ευρώπης και δημιουργούνται καινούρια. Συγχρόνως, τα νέα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση, αλλά και οι νέες τεχνολογίες ακολουθούνται από έναν ευρύ προβληματισμό γύρω από τις μορφές της τέχνης και εμφανίζονται σταδιακά, μαζί με πολλούς νέους τύπους κτιρίων, νέες ρυθμολογίες, για να καταλήξουν, στις αρχές του 20ού αιώνα, σε τελείως καινούριες μορφές. Η γνώση των δεδομένων της εποχής αυτής, τόσο στον γενικότερο θεωρητικό προβληματισμό όσο και στον τομέα της εφαρμογής, αποτελεί βασικό εργαλείο για την κατανόηση της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής, που θα καταλήξει στην εμφάνιση της μοντέρνας δημιουργίας.
Ο Στέφανος Σίνος γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε αρχιτεκτονική στα Πολυτεχνεία του Μονάχου και της Καρλσρούης και αποφοίτησε το 1962. Από το 1963 υπηρέτησε ως επιμελητής στην έδρα της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου της Καρλσρούης, αναγορεύθηκε διδάκτωρ μηχανικός στο ίδιο Πολυτεχνείο το 1967 και υφηγητής της Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής το 1970. Διετέλεσε καθηγητής της Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας και Ρυθμολογίας του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου από το 1972 έως το 1985. Από το 1984 υπήρξε μέλος της Ομάδας Εργασίας αναστήλωσης των μνημείων του Μυστρά και στη συνέχεια ανέλαβε πρόεδρος της Επιτροπής Αναστήλωσης Μνημείων Μυστρά του υπουργείου Πολιτισμού, θέση την οποία κατέχει μέχρι σήμερα.
Μη Διαθέσιμο
