Θιασώτες και φιλόσοφοι

Σκιαγράφηση μιας θεατροφιλοσοφίας
Συγγραφέας : Πεφάνης, Γιώργος Π.
Εκδότης : Εκδόσεις Παπαζήση
Έτος έκδοσης : 2016
ISBN : 978-960-02-3199-1
Σελίδες : 386
Σχήμα : 21x14

18.00 € 11.52 €




Σε όλες τις μεγάλες στιγμές του θεάτρου υπάρχει ένας φιλοσοφικός πυρήνας που το εμπνέει και διαμορφώνει τις σκηνές του. Η θεατρική σκηνή είναι μια εμπράγματη φιλοσοφία που δεν αρκείται σε αξιώματα και βεβαιότητες, αλλά ανοίγεται συνεχώς στην αμφιβολία, την εξαίρεση, τη συγκεκριμένη ανθρώπινη συνθήκη. Εδώ θα αναζητήσουμε τους θιασώτες, τους ανθρώπους που θα ξεκινήσουν από το συγκεκριμένο κάθε φορά βίωμα για να αναχθούν στο γενικό ανθρώπινο φαινόμενο, προκειμένου να επιστρέψουν στη σκηνή και να τη σημασιοδοτήσουν εκ νέου. Από την άλλη μεριά η φιλοσοφία, είτε αναφέρεται στο θέατρο ρητά είτε όχι, παρουσιάζει συχνά έναν δραματικό, συγκρουσιακό και διαλογικό χαρακτήρα, μια θεατρική υφή που εντυπωσιάζει. Φιλόσοφοι του θεάτρου δεν είναι μόνο αυτοί που έγραψαν για το θέατρο (λ.χ. Πλάτων, Αριστοτέλης, Hegel, Nietzsche, Lacoue-Laberthe) ή έγραψαν θέατρο (Diderot, Voltaire, Sartre, Guattari, Badiou κ.ά.), αλλά και όσοι γοητεύονται στα έργα τους από την τέχνη της μεταμφίεσης, την πρόκληση της μεταμόρφωσης, από τον αιφνιδιασμό του συμβάντος, από την περιπέτεια του άλλου όταν φιλοξενείται έστω και για λίγο στη σκηνή του οικείου. Άρα, οι θιασώτες και οι φιλόσοφοι δεν είναι δύο αντίθετοι πόλοι, ο ένας πολέμιος του άλλου, όπως πολλοί πίστεψαν στο παρελθόν, αλλά δύο έννοιες που συχνά συνυφαίνονται, δύο πεδίο που συχνά συναιρούνται στην κοινή βάση του διαλόγου. Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να σκιαγραφήσει αυτήν τη συνύπαρξη με επεξεργασίες θεατρικών κειμένων (Ζιώγας, Μάτεσις, Ποντίκας, Μαυρογεωργίου, Μαυριτάκης) και παραστάσεων (Μοσχόπουλος, Romeo Castellucci, Rodrigo Garcia, Francois Tanguy) που αναδεικνύουν μείζονα φιλοσοφικά ζητήματα όπως ο θάνατος και το πένθος, το φαγητό και η θνητότητα, η διαμεσότητα των ανθρώπινων τόπων, η μνήμη και το χρέος, η δικαιοσύνη και η αυτοθυσία, ο χρόνος και η ιστορικότητα. Παράλληλα δοκιμάζει την ανθεκτικότητα των αντίστοιχων εννοιών στα συγκεκριμένα εργαστήρια ενσώματης σκέψης που ήταν και παραμένουν το δραματικό κείμενο και η θεατρική σκηνή.

Ο Γιώργος Π. Πεφάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε ψυχολογία και παιδαγωγικές επιστήμες στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην ίδια σχολή ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία της τέχνης και του πολιτισμού, ενώ το 1995 αποκτά το διδακτορικό του δίπλωμα με θέμα που αφορά στη θεωρία του θεάτρου. Σήμερα είναι λέκτωρ στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και κριτικός θεάτρου. Οι μελέτες του στρέφονται γύρω από τη φιλοσοφική προσέγγιση του θεατρικού φαινομένου και τη δραματουργική θεωρία, τη νεοελληνική δραματουργία και το νεότερο ευρωπαϊκό θέατρο. Άρθρα του και μελετήματα -περισσότερα από 100- έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά. Επί σειρά ετών υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (Κ.Ε.Ε.Λ.) της Ακαδημίας Αθηνών, του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: -"Το θεατρικό. Σκιαγράφηση μιας φαινομενολογικής θεατρολογίας", Δωδώνη, Αθήνα 1991. -"Εισαγωγή στην κοινωνιολογία της διασκέδασης. Το νεομπαρόκ και το τέλος της ιστορίας", Πρίσμα, Αθήνα 1992. -"Ο Arcene Lupin και ο γιατρός Shepard. Τομή στο αλφάβητο του αστυνομικού μυθιστορήματος", Fragmenta, Θεσσαλονίκη 1996. -"Jean-Paul Sartre. Τέσσερα μελετήματα για το έργο και τη φιλοσοφία του", Αιγόκερως, Αθήνα 1996. -"Το θέατρο και τα σύμβολα. Διαδικασίες συμβόλισης του δραματικού λόγου", Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999. -"Θέματα του μεταπολεμικού και σύγχρονου Ελληνικού θεάτρου", Κέδρος, Αθήνα 1999. -"Το βασίλειο της Ευγένας", Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2005 (Τιμητική Διάκριση Θεατρολογικού Συγγράμματος της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, 2006) -"Σκηνές της θεωρίας. Ανοιχτά πεδία στη θεωρία και την κριτική του θεάτρου", Παπαζήσης, Αθήνα, 2007 κ.ά.






e-mail Facebook Twitter