Ο φόβος είναι κεφαλαιώδες θρησκευτικό βίωμα και ταυτόχρονα βασικό θρησκευτικό εργαλείο. Από τους δούλους και μισθωτούς βιώνεται ως φόβος της τιμωρίας, ενώ από τους υιούς του Θεού ως φόβος της αγάπης. Και οι δύο μορφές φόβου χρησιμοποιούνται από τη θρησκεία ως μέσα ρύθμισης της θρησκευτικής και της κοινωνικής πραγματικότητας.
Από το φόβο της τιμωρίας είναι δυνατό να αναδυθεί η τρομοκρατία ως τρόπος επιβολής των θρησκευτικών αληθειών. Με τον ίδιο τρόπο εργάζονται όλα τα ιδεολογικά συστήματα που αρέσκονται είτε να υποκαθιστούν τη θρησκεία, είτε να λειτουργούν όπως η θρησκεία. Σ' αυτό το πλαίσιο παρατηρούνται εντυπωσιακά ανίερα παράλληλα μεταξύ θρησκείας και τρομοκρατίας.
Ο Απόστολος Β. Νικολαΐδης γεννήθηκε στο Βασιλικό Ιωαννίνων. Σπούδασε θεολογία στα πανεπιστήμια Αθηνών και Βόννης. Μεταπτυχιακές σπουδές στην πολιτική θεολογία, πολιτική ηθική, φιλοσοφία, ψυχολογία και κοινωνιολογία της θρησκείας έκανε στα πανεπιστήμια Βόννης και Μπόχουμ της Γερμανίας. Είναι αριστούχος διδάκτορας και τώρα αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος κοινωνικής θεολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει κοινωνιολογία, φιλοσοφία και ψυχολογία της θρησκείας, χριστιανική ηθική, κοινωνιολογία και οικουμενική κίνηση.
