Το βιβλίο αυτό δεν επιδιώκει να εξαντλήσει αλλά ούτε καν να σκιαγραφήσει το τεράστιο θέμα της θρησκευτικής ποίησης. Ανιχνεύει μόνο τον τρόπο κατά τον οποίο εκφέρεται το θρησκευτικό στοιχείο σε δύο έξοχα δείγματα τέτοιας ποίησης. Τείνει να αναδείξει όχι τόσο τη λατρευτική όσο τη βαθύτατα προβληματιζόμενη υφή αυτών των ποιημάτων. Διαπιστώνει ότι πρώτιστο αντικείμενο προβληματισμού είναι το πρόσωπο του Θεού, κατά δεύτερο λόγο και η σχέση τούτου προς τους ανθρώπους. Τα κείμενα που τίθενται υπό συζήτηση είναι: ο «Ύμνος στον Δία» από την αισχύλεια τραγωδία Αγαμέμνων (458 π.Χ.) και οι τρεις τελευταίες στροφές του ποιήματος Άρτος και Οίνος (1800 μ.Χ.) του Γερμανού ποιητή Φρίντριχ Χαίλντερλιν.
Ο Γιάννης Τζαβάρας γεννήθηκε το 1950 στον Πειραιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (1968-1973) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία (1973-1978). Το 1971 μετέφρασε το βιβλίο του Κίρκεγκωρ: "Η έννοια της αγωνίας" (εκδ. Δωδώνη) και το 1978 ανακηρύχτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου χάρη στην εργασία: "Bewegung bei Kierkegaard" ("Η κίνηση κατά τον Κίρκεγκωρ"). Από το 1979 έως σήμερα διδάσκει φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
