Μερικές φορές αναρωτιέται αν πράγματι αξίζει τον κόπο να είσαι ενήλικος. Αν το πράγμα έχει ζουμί, όπως θα έλεγε η γιαγιά του, που συμπληρώνει στήλες επιχειρημάτων "υπέρ" και "κατά", χωρισμένες με μια μεγάλη γραμμή τραβηγμένη με τον χάρακα, κάθε φορά που πρέπει να πάρει μια σημαντική απόφαση. Όταν πρόκειται για την ενηλικίωση, οι δύο στήλες είναι άραγε ισοδύναμες;
Η Ντελφίν ντε Βιγκάν γεννήθηκε το 1966 στη Boulogne-Billancourt της Γαλλίας. Είναι μυθιστοριογράφος και σεναριογράφος. Στα μυθιστορήματά της συγκαταλέγονται τα: "Jours sans faim" (2002), "Les Jolis Garcons" (2005), "Un soir de decembre" (2005), "No et moi" ("Η Νο κι εγώ", 2007, Βραβείο Βιβλιοπωλών και κινηματογραφική διασκευή από τον Zabou Breitman), "Sous le manteau" (2008), "Les Heures souterraines" ("Υπόγειες ώρες", 2009, τηλεοπτική προσαρμογή από τον Φιλίπ Αρέλ για λογαριασμό του καναλιού Arte), "Rien ne s'oppose a la nuit" ("Τίποτα δεν αντιστέκεται στη νύχτα", 2011, Βραβείο Fnac, Μεγάλο Βραβείο των αναγνωστριών του περιοδικού "Elle" και Prix Renaudot των μαθητών λυκείου), "D'apres une histoire vraie" (2015, ελλ. έκδ. "Μια αληθινή ιστορία", Utopia, 2017, Prix Renaudot και Prix Goncourt των μαθητών λυκείου, 2015, κινηματογραφική διασκευή από τον Roman Polanski το 2017).
