Το βιβλίο αφηγείται τη ζωή των Τσιγγάνων, του παραμυθένιου αυτού λαού με τα μελαμψά πρόσωπα και τη μυστική μελαγχολία και πώς η πριγκίπισσά τους, η Ισαβέλλα, μέσω του παράφορου αλλά προδομένου έρωτά της για τον πρίγκιπα Κάρολο των Αψβούργων, τον μετέπειτα αυτοκράτορα Κάρολο Κουΐντο, προσπαθεί να τους βοηθήσει να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους, την Αίγυπτο, απ' όπου είχαν εκδιωχθεί.
Ανάμεσα στους υπαρκτούς ήρωες εμπλέκονται και μορφές από παραμύθια, που προσδίδουν στην ιστορία μια συναρπαστική εξέλιξη η οποία κινείται μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.
Το μυθιστόρημα αυτό του Άχιμ φον Άρνιμ, το οποίο επαίνεσαν ο Χάινε, ο Γκωτιέ και ο Μπρετόν, είναι αντιπροσωπευτικό της Γερμανικής Ρομαντικής Σχολής.
Ο Ludwig Achim von Arnim (1781-1831) ανήκει στους κορυφαίους εκπροσώπους της Γερμανικής Ρομαντικής Σχολής (των λεγόμενων ρομαντικών της Χαϊδελβέργης). Πέρασε τα νεανικά του χρόνια στο Βερολίνο και στο Τσέρνικοβ, σπούδασε νομική και φυσικές επιστήμες στη Χάλλη και το Γκέτιγκεν και συνέγραψε πολλά δοκίμια περί των φυσικών επιστημών. Ταξίδεψε στην Ευρώπη και δημοσίευσε μαζί με τον -κορυφαίο, επίσης, εκπρόσωπο του γερμανικού ρομαντισμού και αδελφό της γυναίκας του- Κλέμενς Μπρεντάνο, την περίφημη συλλογή γερμανικών δημοτικών τραγουδιών "Des Knaben Wunderhorn" ("Το μαγικό κόρνο του αγοριού"). Από το 1814 ως το θάνατό του έζησε στο Βήπερσντορφ και έλαβε μέρος στη λογοτεχνική ζωή του Βερολίνου. Έγραψε πολιτικά και άλλα δοκίμια, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα και πολυάριθμα άρθρα και διηγήματα σε εφημερίδες και περιοδικά.
