Στο δίτομο αυτό έργο, καρπό πολύχρονης έρευνας και συγγραφής, ο Μιχαήλ Περάνθης πραγματεύεται την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ζωής από τις πρώτες ρίζες ως την Επανάσταση του 1821 καταυγάζοντας τη μακραίωνη διαδρομή της νεοελληνικής γραμματείας, που εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη δημιουργώντας την αίσθηση ενός σκοτεινού παρελθόντος. Με έντιμη καταγραφή και ιστορική τοποθέτηση αποδεικνύεται ότι "μέσα από τις φάσεις του ιστορικού
γλωσσικού και εθιμικού βίου, κυλούσαν λανθάνουσες οι αρχαιοελληνικές αντιλήψεις, οι ανακλάσεις της προγονικής εύκλειας, ο πυρήνας της εθνικής αντίστασης και οι ερμηνείες της πολιτικής μας
ανάστασης". Παράλληλα εξετάζονται ενδελεχώς οι εθνικές και κοινωνικές συνθήκες,
οι οικονομικές δομές και οι πολιτικές διαμορφώσεις, οι οποίες εκτρέφουν τα πνευματικά
φανερώματα, υπαγορεύοντας τις συγκεκριμένες τάσεις τους. Επίσης συνυπολογίζονται
οι απελευθερωτικές βλέψεις, οι παιδευτικοί στόχοι, τα ιδεολογικά ρεύματα, η στάση της
Εκκλησίας, οι ξένες επήρειες. Κατ' αυτό τον τρόπο προσφέρονται στον αναγνώστη με σαφήνεια
και πληρότητα όλες οι χρωματικές λεπτομέρειες των εποχών και όλα τα γόνιμα στοιχεία των
δημιουργικών εκδηλώσεων, προκειμένου να διαθέτει την ευχέρεια της επαλήθευσης και της συναγωγής των δικών του ερμηνευτικών απόψεων.
Μιχάλης Περάνθης (1917-1984). Ο Μιχάλης Περάνθης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μιχάλη Γ. Παπαδόπουλου) γεννήθηκε στην Άρτα και καταγόταν από τα Τζουμέρκα. Το 1934 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμα πολιτικών και οικονομικών επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες, κυρίως με το "Έθνος", τον "Ελεύθερο Λόγο" και την "Αθηναϊκή". Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1933 με δημοσιεύσεις στίχων στο "Μαθητικό Τύπο" και τον "Ελεύθερο Λόγο της Άρτας" και συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά ("Νέα Εστία", "Πάνθεον", "Καλλιτεχνικά Νέα", "Πνευματική Ζωή", κα.), αρχικά με το ψευδώνυμο Όλμος Περάνθης. Εκτός από την ποίηση ασχολήθηκε με την πεζογραφία, τη λογοτεχνική μελέτη και μετάφραση, την παιδική λογοτεχνία και την κριτική, ενώ επιμελήθηκε εκδόσεων ποιητικών και πεζογραφικών ανθολογιών και Απάντων νεοελλήνων συγγραφέων. Υπήρξε μέλος της Ενώσεως Συντακτών, του Πεν Κλαμπ, της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (μετέπειτα Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών). Από το 1955 ως το 1959 εργάστηκε στο Υπουργείο Προεδρίας ως Σύμβουλος σε πολιτιστικά θέματα. Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Μιχαήλ Περάνθη βλ. Βλαχόπουλος Γιώργος, "Περάνθης Μιχαήλ", Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 11. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και Στεργιόπουλος Κώστας (επιμέλεια), "Μιχ. Περάνθης", Η ελληνική ποίηση· Ανθολογία - Γραμματολογία, σ. 602. Αθήνα, Σοκόλης, 1980
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
