Ποιο το ενδιαφέρον μιας Ιστορίας του γαλλικού πολιτισμού για το ελληνικό κοινό του 21ου αιώνα; Σ' αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει το βιβλίο· η Ελλάδα κληροδότησε στον κόσμο την κριτική σκέψη και η Γαλλία προίκισε την ανθρωπότητα με τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου που αποτελεί θεμέλιο του σύγχρονου πολιτισμού. Με τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 ξεκινάει μια πορεία προς την ελευθερία και την ισότητα, η οποία συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας έχοντας, όπως έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ, «ενδιάμεσους σταθμούς τις επαναστάσεις». Από αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός εκπήγασαν νέες ιδέες για την κοινωνική οργάνωση και τις σχέσεις των ατόμων· οι θεωρίες αυτές διατυπώθηκαν από πρωτοπόρους και τολμηρούς διανοητές και διανοήτριες όπως ο Αλεξίς ντε Τοκβίλ, ο Σαρλ Φουριέ, ο Ανρί ντε Σαιν-Σιμόν, η Φλορά Τριστάν, η Λουίζ Μισέλ, η Ολέμπ ντε Γκουζ, η Σιμόν ντε Μπωβουάρ κ.ά., διαπότισαν την τέχνη και τη λογοτεχνία και εξέθρεψαν πολυάριθμα κοινωνικά κινήματα.
Ιστορούνται εδώ οι διάφορες φάσεις και το έργο της Γαλλικής Επανάστασης καθώς και τα πρόσωπα που με αφετηρία το τρίπτυχο "ελευθερία-ισότητα-αδελφοσύνη" αγωνίστηκαν τόσο με τη σκέψη όσο και με την ίδια τη ζωή τους για να καθιερωθούν η ελευθερία της έκφρασης, η θρησκευτική ελευθερία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ισότητα των φύλων, η παγκόσμια αλληλεγγύη και ειρήνη. Τα πολιτιστικά αυτά φαινόμενα δεν περιορίζονται βέβαια στη χώρα που τα γέννησε αλλά διευρύνονται προς την Ευρώπη και ειδικότερα στην Ελλάδα. Η μελέτη των διαπολιτισμικών σχέσεων της χώρας μας με τη Γαλλία, από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους ως τη σύγχρονη εποχή, από τη Μαντώ Μαυρογένους και τον Παναγιώτη Σοφιανόπουλο ως την Καλλιρρόη Παρρέν και τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, αποκαλύπτει βαθιές εκλεκτικές συγγένειες ανάμεσα στο γαλλικό και στο ελληνικό πνεύμα.
Η Μαρία Μενεγάκη είναι διδάκτωρ γαλλικής και συγκριτικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου και ομότιμη καθηγήτρια της ιστορίας του γαλλικού πολιτισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει συγγράψει βιβλία για το σύγχρονο γαλλικό πολιτισμό, από τη Γαλλική Επανάσταση έως τον 20ό αιώνα.
Με επίκεντρο ενδιαφέροντος τα ιδεολογικά ρεύματα σε συνάρτηση με τα κοινωνικά κινήματα, έχει δημοσιεύσει συγκριτικές μελέτες, στη Γαλλία και στην Ελλάδα, για τον Σαρλ Φουριέ, τον Ανρί ντε Σαιν-Σιμόν, τη Φλορά Τριστάν, τον Ετιέν Καμπέ, τη Λουίζ Μισέλ κ.ά.
