[...] Την ιστορίαν του Καποδιστρίου διττώς θεωρούμεν αναγκαίαν· πρώτον μεν, διότι αυτός υπήρξεν ο ανήρ εκείνος, όστις εν τη ελληνική αυτού καταγωγή ετίμησε το ελληνικόν όνομα, μέγα διαδραματίσα, κατά τας τρεις πρώτας δεκαετηρίδας του προς το τέρμα δολιχοδρομούντος ΙΘ΄ αιώνος, πρόσωπον, γενόμενος ο διαιτητής της Ευρώπης, ο Βίσμαρκ της εποχής αυτού· δεύτερον δε, διότι αυτόν, πάντων των συγχρόνων Ελλήνων άριστον διπλωμάτην γενόμενον, εξέλεξεν η τρίτη εν Τροιζήνι εθνική συνέλευσις (2 Απριλίου 1827) ως πρώτον της ελευθερουμένης Ελλάδος κυβερνήτην, εις χείρας αυτού εμπιστευθείσα τους οίακας του υπό της αλλοπροσάλλου διπλωματίας κληδωνιζομένου εθνικού σκάφους [...]
(από τον πρόλογο στην έκδοση του 1894)
Γεννήθηκε στην Τρίγλεια της Βιθυνίας την 1η Φεβρουαρίου 1863. Φοίτησε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινουπόλεως (1878-1884) και στη συνέχεια ήλθε στην Αθήνα όπου παρακολούθησε φιλολογικά μαθήματα. Αργότερα έφυγε στην Γερμανία όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ το 1892. Από το 1892 ασχολήθηκε με τη συγγραφή ιστορικών βιβλίων. Διορίσθηκε καθηγητής το 1901 και υπηρέτησε επί 37 έτη, από τα οποία τα 11 ως γυμνασιάρχης. Νυμφεύθηκε την Παρθενόπη Ζολώτα, από την οποία απέκτησε 4 υιούς επιστήμονες και μία θυγατέρα. Πέθανε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1941. Συνέγραψε περισσότερα από 50 έργα ιστορικού αλλά και θρησκευτικού περιεχομένου τα κυριότερα από τα οποία είναι: "Η Παιδεία επί Τουρκοκρατίας" (1936, 2 τόμοι", "Ιστορία του ΄Οθωνος" (1893), "Ιστορία του Καποδιστρίου" (1894), "Ιστορία της Τραπεζούντος" (1898), "Τα Μετά τον ΄Οθωνα" (1898), ιστορία της Μυκόνου (1912), της Σκιάθου (1913), "Ροδιακά" (1917), "Ιστορία του εποικισμού της ΄Υδρας" (1934), "Βρύλλειον-Τρίγλεια" (1934), πολλά από τα οποία έχουν επανεκδοθεί τα τελευταία χρόνια.
