"... Όταν ο Χρίστος Βουγιουκλής άρχισε να σχεδιάζει εικόνες "απόγνωσης" -σχόλια πάνω στο χωρισμό, στον θάνατο, στην απώλεια- σκέφτηκα: να μια καλή στιγμή. Η απώλεια μας έχει σημαδέψει· δεν υπάρχει διαφυγή· όσο για σωτηρία, ούτε λόγος· για να εξορκίσουμε την οδύνη μιλάμε και γράφουμε γι' αυτή, τη ζωγραφίζουμε· ποτέ δεν την ξεχνάμε."
(Σώτη Τριανταφύλλου)
"Τα σχέδια έγιναν αργότερα· αρκετά αργότερα. Προηγήθηκε ένας θάνατος κι ένας χωρισμός. Η απουσία, η απώλεια. Ύστερα, κενό, αδράνεια. Δεν μπορώ να καθορίσω πόσο κράτησε αυτή η αίσθηση του τίποτα. Η τέχνη αποφεύγει τα αισθήματα, τις υπερβολικές συγκινήσεις· σιχαίνεται τα δάκρυα."
(Χρίστος Βουγιουκλής)
Η "αβάσταχτη αθωότητα" των κειμένων της Σώτης και οι εικόνες "απόγνωσης" του Χρίστου φέρνουν την κάθαρση μέσω της τέχνης, σε ένα βιβλίο που είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης φιλίας.
