Οι "Ιστορίες γάμου" δεν είναι απλώς άλλη μια συλλογή διηγημάτων. Είναι χρονογραφήματα, σαν αυτά του Τσιφόρου και του Ψαθά. Παλιάς κοπής. Από αυτά που γενούν γέλιο και δάκρυ, ταυτόχρονα ή απλώς δάκρυ, από γέλιο ή συγκίνηση.
Οι "Ιστορίες γάμου" είναι πασιφανές με τι καταπιάνονται. Ιστορίες γάμου αξιοσημείωτες, ευτράπελες, συνηθισμένες, ασυνήθιστες, από αυτές που συμβαίνουν ή που μπορεί και να συμβούν. Να σου συμβούν! Ένας γαμπρός που τσακίστηκε στις σκάλες κι έσπασε το πόδι του, μια νύφη που θαλασσοπνίγηκε με τη βαρκούλα που την έφερνε, μια πεθερά που δεν ήθελε να παντρέψει τον γιο, ένας παπάς που έπαθε κόψιμο εν ώρα Μυστηρίου!
Ανάμεσα στους τόσους ήρωες των τόσων γάμων, δυο είναι αυτοί που ξεχωρίζουν λόγω σταθερότητας. Σε δεύτερο πλάνο ο πατήρ Ονούφριος που τελεί τα Μυστήρια - ένας παπάς με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ και ακόμα μεγαλύτερη κοιλιά. Σε πρώτο πλάνο ο νεωκόρος Αγάπιος, που δεν περιορίζει το ρόλο του στο κερί και το καντήλι , γι αυτό και καταλήγει να είναι αυτός που περιγράφει στη συγγραφέα Κωνσταντίνα ολοζώντανες Ιστορίες Γάμου.
H Τασσοπούλου Κωνσταντίνα με καταγωγή από την Καλαμάτα και τη Μάνη γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα όπου και κατοικεί. Φοίτησε στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας, έχει κάνει πολυετείς μουσικές σπουδές και είναι πτυχιούχος πιάνου και αρμονίας της μουσικής. Έχει βραβευθεί 7 φορές σε αντίστοιχους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς για διηγήματά της και με το "Άχνη ζάχαρη" κέρδισε τον τίτλο Artist of the year 2009 από την International Art Society & Academy. Tο 2004 κυκλοφόρησε το παιδικό βιβλίο "Στην Αριθμούπολη" και το 2008 το μυθιστόρημα "Τα κοινόχρηστα" (υποψήφιο για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ), και τα δύο από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
