Μετά την απόπειρα καταγραφής των γαλλικών σχολείων, ακολουθεί ανάλογη προσπάθεια να καταγραφούν τα ιταλικά σχολεία που ιδρύθηκαν και λειτούργησαν ή λειτουργούν στον ελλαδικό χώρο, αλλά και να εξιστορηθεί η πορεία τους από την ίδρυσή τους έως το τέλος της λειτουργίας τους. [...]
Η εργασία εντάσσεται σε μια γενικότερη τάση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια να μελετηθεί ο χώρος των ξένων σχολείων, ο οποίος τώρα αρχίζει να αποτελεί πεδίο συστηματικής επιστημονικής μελέτης, ενταγμένος στο ευρύ πλαίσιο της ιστορίας της εκπαίδευσης. Είναι, φυσικά, αυτονόητο ότι η εργασία αυτή αποτελεί τρόπον τινά "πρόκληση" για συμπλήρωση και διόρθωση.
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
Ο Δαυίδ Αντωνίου είναι φιλόλογος, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση (δημόσια και ιδιωτική) σε διάφορες θέσεις και εργάστηκε στη συγγραφή και αναθεώρηση κρατικών διδακτικών βιβλίων· υπηρέτησε, επίσης, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και ασχολήθηκε με την ταξινόμηση του αρχείου του Υπουργείου Παιδείας. Το συγγραφικό του έργο αναφέρεται στην Ελληνική και Λατινική Φιλολογία και τα τελευταία 25 χρόνια στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης, έχοντας δημοσιεύσει αυτοτελή έργα και πολυάριθμες μελέτες.
