Αν ο αναγνώστης επιθυμεί να ανατρέξει στην εν¬δελεχή καταγραφή των ιστορικών γεγονότων που απογείωσαν, καθαγιάζοντας, τη σύντομη ζωή της Ιω¬άννας, η παρούσα επιλογή δεν είναι το ζητούμενο. Εντούτοις, ο υπέρμαχος του de Quincey δεν θα απο-γοητευθεί. Γνωρίζει τι να περιμένει και αδημονεί για τη δική του διαχείριση τις πολυμορφίας, του ιδιαίτε¬ρου στυλ, τις εκκεντρικότητας, τις εξοντωτικής ακρι¬βολογίας και των μακροσκελών υποσημειώσεων κα¬ταναγκαστικής θα έλεγα έκφρασης!
Μοναδική πηγή του πονήματος του De Quincey αποτελεί το δίτομο έργο του Μισελέ Η Ιστορία της Γαλλίας, συμπεριλαμβανομένων και των πρακτικών των δύο δικών της Ιωάννας. Το χρησιμοποιεί όχι τόσο για μια δική του ιστορική ματιά, αλλά αφενός ως πε¬δίο επικριτικής αντιμετώπισης των θέσεων του Γάλ¬λου ιστορικού και αφετέρου για τις επισημάνσεις και φιλοσοφικές του προεκτάσεις. Ακριβώς εκεί βρίσκει τον εαυτό του και απελευθερώνεται η δυναμική του δοκιμιογράφου, εκεί όπου η πλησμονή της φαντασί-ας του ξεδιπλώνεται Ικάρια, συμπαρασύροντας τους αναγνώστες... Η επισήμανση ότι το παρόν πόνημα εί¬ναι το μοναδικό σε εκστατική θα έλεγα αναφορά σε γυναίκα, έχει ειδικό βάρος για έναν συγγραφέα που αμφισβητεί ακραιφνώς τις πνευματικές δυνατότητές του
Ο Τόμας Ντε Κουίνσυ (1785-1859) είναι ένας από τους σπουδαίους Άγγλους συγγραφείς του 19ου αι., ένας "βικτωριανός Μπόρχες" όπως έχει χαρακτηριστεί. Έγραψε ιδιότυπα φιλολογικά και ιστορικά δοκίμια (με γνωστότερα τα πορτρέτα του των Άγγλων ποιητών, όπως ο Γουέρντσγουερθ και ο Κόλεριτζ, και τους προβληματισμούς του για την Ιστορία), απέκτησε όμως τη φήμη του με το βιβλίο "Περί της δολοφονίας ως μιας των καλών τεχνών" (1827). Οι αφηγηματικές ικανότητές του τού εξασφάλισαν τεράστια επιτυχία με την Έκδοση των "Εξομολογήσεων ενός Άγγλου οπιομανούς" (1822). Ο Μπωντλαίρ, ο Μαλλαρμέ, ο Αντρέ Μπρετόν, ο Χ. Λ. Μπόρχες, ο Γουίλλιαμ Μπάροουζ και ο Ανδρέας Εμπειρίκος αγάπησαν και επηρεάστηκαν από το έργο του.
