«Δεν κάνεις Ντίνο για την ομάδα, το βλέπεις και μόνος σου», είχε πει ο Βασίλης κι η Νατάσα συμπλήρωσε ειρωνικά: «Και στραβοχέρης και στραβοπόδης!». Το φυσούσε λοιπόν και δεν κρύωνε και ενώ έπρεπε να προπονηθεί καλά, βρέθηκε να κάνει διακοπές. Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ζούσε μια περιπέτεια με φόντο το ελληνικό καλοκαίρι των νησιών κι ότι θα συναντούσε κάποια που για χάρη της θα μπορούσε να αναποδογυρίσει τον κόσμο. Κι ούτε βέβαια μπορούσε να φανταστεί ότι θα έφτανε αυτός ο Ντίνος Γιαχνής, ο «στραβοχέρης και στραβοπόδης», να σημαδεύει την αντίπαλη μπασκέτα με μισόκλειστα από τον ιδρώτα βλέφαρα. Ήταν το τελευταίο τρίποντο του αγώνα. Αν το έβαζε νικούσαν. Αν δεν το έβαζε έχαναν… Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ζούσε μια τέτοια απίστευτη περιπέτεια για αγόρια που θα τη λάτρευαν τα κορίτσια.
Ο Γιάννης Ρεμούνδος γεννήθηκε το 1950 στον Πειραιά, στο Κερατσίνι. Σπούδασε στην Πάντειο Σχολή. Έζησε στη Δανία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Γερμανία και αρκετό διάστημα στην Κρήτη, Χανιά και Ηράκλειο, απασχολούμενος σε διάφορες βιοποριστικές δουλειές που του άφηναν χρόνο για γράψιμο. Έχει δύο παιδιά. Τα παιδικά βιβλία βραβεύθηκαν από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, αντίστοιχα. Ασχολείται παράλληλα με τη φωτογραφία κι έχει κάνει εκθέσεις με ζωγραφισμένες και ψηφιακές φωτογραφίες.
