[...] Με το φως, τη θερμοκρασία και το νερό, ο καιρός ψαύει το φυτό και το έδαφος, επηρεάζοντας την εξέλιξη των καλλιεργειών. Οι τρεις αυτοί παράγοντες, οι διασυνδέσεις τους με τα ζητήματα θρέψης των φυτών, αποτελούν τα τρία πρώτα κεφάλαια του παρόντος βιβλίου. Στο τέταρτο κεφάλαιο αναλύεται η επίδρασή τους στην οργανική ουσία του εδάφους και σε κάθε θρεπτικό στοιχείο ξεχωριστά, ενώ στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στην επίδραση κάποιων ατμοσφαιρικών ρύπων στο έδαφος και στο φυτό, άλλοτε σε στενή και άλλοτε σε πιο χαλαρή σχέση με τον τίτλο του βιβλίου.
Στο έκτο κεφάλαιο, τέλος, στα "στοιχεία του κλίματος της Ελλάδας", παρουσίαζεται ο συγκεκριμένος γεωγραφικός χώρος όπου ο καιρός ασκεί τα χούγια του. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ο Λουκάς Τ. Πιστόλης γεννήθηκε το Νοέμβρη του 1957 στη Δρυμαία Φθιώτιδας.
Φοίτησε στο Γεωπονικό Ινστιτούτο του Βουκουρεστίου απ' όπου το 1983 πήρε το Master of Science. Το 1988, για την έρευνά του σε ζητήματα πληθυσμών και λίπανσης στη βαμβακοκαλλιέργεια απόκτησε τον επιστημονικό τίτλο του διδάκτορα στη γεωπονική, από το ίδιο Ινστιτούτο.
Καρπός πειραμάτων, δοκιμών και μακρόχρονης παρατήρησης στον αγρό είναι μια σειρά δημοσιεύσεων στον ειδικό Τύπο -πάνω από 50- και δύο βιβλίων.
Διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος και επιμελητής στις πρώτες ολοκληρωμένες εκδόσεις -μετά την απελευθέρωση της αγοράς των λιπασμάτων, το 1992- για τη λίπανση και την υδρολίπανση των καλλιεργειών.
Στα πλαίσια της εκλαΐκευσης των ζητημάτων της θρέψης των φυτών, έχει πραγματοποιήσει πάνω από 300 ομιλίες σε αγρότες και γεωπόνους σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο, καθώς και μια δεκάδα εκπομπών σε τηλεοπτικά κανάλια της περιφέρειας. Το 1990 εμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας, με την ποιητική συλλογή "Μονοσάνδαλος", την οποία ακολούθησαν τα "Ποιήματα και ποιηματάκια" (1991) και τα "Μόρια ιστορίας" (1999). Το 2000 κυκλοφόρησε το δοκίμιό του "Τα μνημίδια - 20ος αιώνας: η αστική ιδεολογία στην τέχνη και στην επιστήμη". Από το 1992 είναι μόνιμος κάτοικος Λάρισας.
