Ο Γιάννης και η Μαρία

"Τι είπε ο Γιάννης στην Μαρία":
Πλάι στη σιδηροδρομική γραμμή
στον χάρτινο βήχα των εργοστασίων
σε μια γούρνα, ναι σε μια γούρνα
κέντησες το χρόνο μου σαν λεπτοδείχτης.
Έλα να λύσουμε μαζί αυτό το πρόβλημα:
αυτά που ζήσαμε ήσαν δικά μας
ή η ζωή μέσα στα δίχτυα
μας έπαιξε το δικό της διπλό παιχνίδι;
Παίζουν διπλά παιχνίδια οι άνθρωποι
και με τα δυο πρόσωπα των νομισμάτων
προσφέρουν και ζητάνε σ' αυτή την αγορά
κρατάνε σε δίχτυ τα πράγματα της αγάπης τους.
Ο ύπνος τους σκεπάζει όνειρα
όπως η κλώσα τα μικρά κλωσόπουλα
και το πρόβλημά τους αλλάζει όψεις
ανάλογα με το γλίστρημα της ζωής στα υγρά σκαλοπάτια της.
Σ' αυτά τα κρυμμένα πρόσωπα του έρωτα
στις αρπαγές του τοίχου
στον γύψο που τυλίγει ένα σπασμένο χέρι
πρόσεχε μόνο πρόσεχε, πρόσεχε μη με θάψεις.