Πορεία μέσα στη νύχτα προς άγνωστη κατεύθυνση, συγκεχυμένες συντεταγμένες, απόπλους, περίπλους, διάπλους γεωγραφίας και ψυχισμών. Κραυγές σπαραχτικές, βουβό κλάμα, πικρό χιούμορ, πάθη και ευαισθησίες σε μια ατέρμονη εναλλαγή και πάλη προς ανάδειξη του φαινομένου «άνθρωπος». Το δράμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Μικροί θεοί προορισμένοι για την ευτυχία, αυτοί όμως έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους. Μια ξέφρενη παρέλαση παθών ως διαστρεβλωμένη έκφραση της αναζήτησης της Αλήθειας.
Η Καρλότα Γκουρτ πραγματοποιεί το συγγραφικό της ντεμπούτο με αυτήν τη συλλογή δώδεκα διηγημάτων συν έναν επίλογο, κερδίζοντας το Βραβείο Mercè Rodoreda. Εξερευνεί με ύφος τολμηρό, ενίοτε κυνικό, θέματα της πεζής καθημερινότητας, όπου οι βεβαιότητες έρχονται και παρέρχονται, κλονίζοντας τις σχέσεις και γκρεμίζοντας μοιραία ψευδαισθήσεις. Με λυρισμό και ποίηση, με στυγνό κυνισμό και σαρκασμό περιγράφει το ανθρώπινο τραύμα.
