Ο Λίτσι, γεννήθηκε το 1951 στην Αβάνα. Πάντα ονειρευόταν να γίνει πιανίστας και να κερδίσει σκακιστικούς αγώνες. Σπούδασε δημοσιογραφία. Ήταν αρχισυντάκτης των περιοδικών "El Caiman", "Barbudo","Cine Cubano". Μέχρι σήμερα έχει γράψει δεναεννιά ιστορίες για τον κινηματογράφο, ανάμεσα σ' αυτές είναι εκείνες που διηγούνται οι ταινίες "Guantanamera", "El elefante y la bicicleta" και "Cartas del parque". Στο νησί δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα ("La fogata roja", Κρατικό Βραβείο των Κριτικών) και τρεις ποιητικές συλλογές ("Importara el trueno", "Las cosas que yo amo" και "Un istante en cada cosa"). Στην εξορία εξέδωσε ένα βιβλίο πολεμικής εναντίον του κουβανικού καθεστώτος στα πρώιμα απομνημονεύματά του "Informe contra mismo" και τα μυθιστορήματα "La eternidad por fin comienza un lunes" και "Κάρακολ Μπιτς" (Πρώτο διεθνές Βραβείο Μυθιστορήματος Alfaguara, 1998). Ανιψιός συγγραφέα και πιανίστα, γιος και εγγονός ποιητών, ξάδελφος μουσικών, αδελφός σκιτσογράφου, δίδυμος μιας αδελφής που ξέρει να αφηγείται εξαιρετικές ιστορίες, θείος φωτογράφου και φίλος μουσικών της ρούμπας, ο Λίτσι ανήκει σε μια οικογένεια στην οποία οφείλει πολλά ο κουβανικός πολιτισμός. Εδώ και δεκατέσσερα χρόνια ζει στο Μεξικό. Θεωρεί τον εαυτό του ευτυχισμένο άνθρωπο.
