Τούτος ο τόμος συνεχίζει, ενημερώνοντας, την συσσωμάτωση μικρών δημοσιευμάτων μου, η οποία ξεκίνησε, στα 1973, με τα Πάνω Νερά, και δευτέρωσε, στα 1978, με το Εφήμερον Σπέρμα. Εδώ, βρίσκονται κείμενα γραμμένα ή δημοσιευμένα σποραδικώς κατά την περίοδο 1979-1989· επτά από αυτά τυπώνονται για πρώτη φορά. Παρατηρώ τώρα πως τα περισσότερά τους είναι γραμμένα κάτω από τον αστερισμό της φιλίας ή και του έρωτα. Ουδείς ψόγος, θα έλεγα, με την προϋπόθεση πως δεν χαριζόμαστε στους αγαπημένους μας. Τουναντίον, προσθέτω, συχνά με κατηγόρησαν πως «γράφω στεγνά για τους φίλους μου». Αν είναι όντως στεγνά –και όχι ξερά– χαίρομαι· στην ηλικία όπου έφτασα, κάθε λογής υγρασία γίνεται λίαν επικίνδυνη.
Τα μικρά αυτά κείμενα έχουν, εκ πρώτης όψεως, σχεδόν όλα περιστατικό χαρακτήρα. Όμως η συγκέντρωσή τους σε τόμο, θέλω να ελπίζω πως δεν ανταποκρίνεται μονάχα σε ματαιοδοξία ή έστω και στην ανάγκη κάπως πιο διάφανου απολογισμού της έκτης δεκαετίας της ζωής μου. Όλα μαζί τώρα, πιστεύω, ψηφοθετούν μια δυναμικήν εικόνα (όχι εικόνισμα!) πνευματικής, κοσμικής και γλωσσικής έγνοιας ενός φιλολόγου που επιμένει να παρεμβαίνει κριτικά στην πολιτισμική μας σκουληκομυρμηγκότρυπα.
Ο τόμος υποδιαιρείται σε πέντε άνισα μέρη, από τα οποία το Α/ περιλαμβάνει 11 εγκώμια και αποχαιρετισμούς φίλων είτε ομοτέχνων· το Β/ αποτελούν 12 μικρά δοκίμια και σύντομες εισηγήσεις για θέματα ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας· το Γ/ συντίθεται από τέσσερα κείμενα γραμμένα με εικαστικές αφορμές· το Δ/ συλλέγει 19 βιβλιοκρισίες δημοσιευμένες στο Βήμα της Κυριακής μαζί με δύο αμυντικά παρακλάδια τους, και το Ε/ διασώζει έξι λίγο πολύ μαχητικές επιστολές δημοσιευμένες σε διάφορα έντυπα – συν μία που δεν εδημοσιεύτηκε, παρά την θέλησή μου.
O Γιώργος Πάνου Σαββίδης (1929-1995) ήταν μελετητής, επιμελητής εκδόσεων και καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, αλλά τις συνέχισε στο King's College του Cambridge και στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας φιλολογίας το 1966, με τη διατριβή "Oι καβαφικές εκδόσεις (1891-1932)". Έκτακτος αυτοτελής καθηγητής Nεότερης Eλληνικής Φιλολογίας στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1966, παραιτήθηκε για λόγους ακαδημαϊκής και ηθικής τάξης το 1971 και επανήλθε το 1974, ως τακτικός καθηγητής, για άλλα εννέα χρόνια (εθελουσία έξοδος). Διετέλεσε μόνιμος επισκέπτης καθηγητής της Έδρας Nεοελληνικών Σπουδών Γιώργου Σεφέρη, στο Harvard University, από το 1977 έως το 1984, όταν παραιτήθηκε οικειοθελώς και αποχώρησε. Tα επιστημονικά του δημοσιεύματα ξεκίνησαν από το 1951, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με πολλά έντυπα (κυρίως τις εφημερίδες "Tο Bήμα" και "Tα Nέα"). Επιμελήθηκε με υποδειγματικό τρόπο εκδόσεις ποιημάτων του Σεφέρη, του Kαβάφη, του Kαρυωτάκη, του Σικελιανού, του Bαλαωρίτη, του Καισάριου Δαπόντε και άλλων. Πέθανε στον Λόγγο στις 11 Ιουνίου του 1995, σε ηλικία 66 ετών.
(πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)
