Ο Γιάννης Ζαϊμάκης γεννήθηκε στο Αλάγνι Ηρακλείου Κρήτης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής της Κοινωνιολογίας του Πολιτισμού και των Τοπικών Κοινωνιών στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει διδάξει ως λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης και ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Ηρακλείου. Εργάστηκε στην κρατική ραδιοφωνία και στις Διευθύνσεις Προγραμματισμού/ Ανάπτυξης και Πολιτισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου. Είναι συγγραφέας των βιβλίων, "Καταγώγια ακμάζοντα στον Λάκκο Ηρακλείου. Παρέκκλιση, πολιτισμική δημιουργία, ανώνυμο ρεμπέτικο (1900-1940)" (Πλέθρον, 2009) και "Εργοτέλης 1929-2009: Ψηφίδες της κοινωνικής και αθλητικής ιστορίας ενός φιλοπρόοδου σωματείου" (Αλεξάνδρεια, 2010). Επίσης, έχει επιμεληθεί και προλογίσει (σε συνεργασία με την Αγάπη Κανδυλάκη) το βιβλίο "Δίκτυα κοινωνικής προστασίας: μορφές παρέμβασης σε ευάλωτες ομάδες και πολυπολιτισμικές κοινότητες" (Κριτική, 2005). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Αντικείμενο των ερευνητικών και επιστημονικών του δραστηριοτήτων είναι η κοινωνική ιστορία των σπορ, οι νεανικές και οπαδικές κουλτούρες, οι μουσικές ταυτότητες και το ρεμπέτικο τραγούδι, ο τοπικός κοινωνικός μετασχηματισμός και η πολυπολιτισμικότητα.
