Πατρίδα-Ματρίδα
Πατρίδα: εστία ανέστιων σημαίνει,
Ματρίδα: μάνα υιών που ορφάνεψαν,
Τα εσώτερά σου κτίσματα κατάρρευσαν
Μ’ ερήμωσης το άροτρο οργωμένη...
Ποιος σπόρος φονικός της ιστορίας
Στο σπαραγμένο σου να φύτρωσε κορμί;
Και ποια ετυμηγορία να βγάλαν οι θεοί
Που έχουμε γίνει το κενό της ιστορίας;
Ίδια σκουλήκια κάτω από την πέτρα
Ξεριζωμένην απ’ του χρόνου την οπλή,
Φανήκαμε κι εμείς στο φως της μέρας...
Ο φόβος τις ματιές μας πυρπολεί!
Πάρε από πάνω μας, Πατρίδα, τα βουνά σου,
Το είναι τους δώσε πίσω, Ματρίδα, στα παιδιά σου!
H ποίηση του Φλαμάντ απηχεί τα χρόνια της απουσίας του από τον γενέθλιο τόπο, χρόνια αναγκαστικής και επώδυνης σιωπής. Τα ποιήματα του Dinu Flamand αφενός ανακλούν την ατμόσφαιρα της «σατανικής δεκαετίας», τελευταίας και πιο σκληρής φάσεως του ολοκληρωτισμού στη Ρουμανία, και αφετέρου την περίοδο του ξεριζωμού, της νεύρωσης και της αλλοτρίωσης που επιφέρει η εξορία.
Μια σπαρακτική υπαρξιακή, έως και πολιτική (δια)μαρτυρία, δοσμένη όμως στην αδαμάντινη γλώσσα ενός ώριμου ποιητή.
Ο Dinu Flamand ('Dinu / Ντίνος' εκ του Anchidim = Ακίνυνος!) γεννήθηκε το 1947 στην Ρουμανία, περιοχή της βόρειας Τρανσυλβανίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Cluj-Napoca συμμετέχει στη δημιουργία του περιοδικού Echinox ('Ισημερία'), γύρω από το οποίο συσπειρώθηκε μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές ομάδες της εποχής, στην χώρα του, με διάρκεια αρκετών δεκαετιών και με χαρακτηριστικό γνώρισμα το αντιδογματικό πνεύμα και το άνοιγμα προς τις όπου γης ανθρωπιστικές αξίες. Μετά την αποφοίτηση, μετακομίζει στο Βουκουρέστι και εργάζεται σε διάφορους εκδοτικούς οίκους και λογοτεχνικά περιοδικά. Εκδίδει ποίηση, δοκίμια, ρεπορτάζ και άρθρα λογοτεχνικής κριτικής.· την ίδια περίοδο, ασκεί κατά καιρούς, αλλά και επί μονίμου βάσεως, την κριτική υποδοχής σε διάφορα φιλολογικά έντυπα. Στρέφεται προοδευτικά στην κατεύθυνση των μεταφράσεων από μεγάλους συγγραφείς του κόσμου όπως οι Fernando Pessoa, Cesar Vallejo, Borges, Carlos Drummond de Andrade, Umberto Saba, Beckett, Pablo Neruda, Martin Booth, Herberto Helder, Miguel Torga, Sophia de Mello, Antonio Lobo Antunes κ.ο.κ.
Το 1985 του χορηγείται υποτροφία του πορτογαλικού ιδρύματος Gulbenkian προκειμένου να μελετήσει στη Λισσαβόνα. το έργο του Fernando Pessoa. Στο Παρίσι ζητά και λαμβάνει πολιτικό άσυλο τον Μάρτιο του 1989, αφού είχε καταγγείλει το τυραννικό καθεστώς της χώρας του, στον γαλλικό Τύπο (Liberation, Le Monde). Επιστρέφοντας στην Ρουμανία, μετά την ανατροπή του κομμουνιστικπού καθεστώτος το 1989, χρημάτισε παραγωγός εβδομαδιαίας τηλεοπτικής εκπομπής και δημοσίευσε στον ημερίσιο τύπο άρθρα και σχόλια για θέματα επικαιρότητας. Το 2012 έγινε σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών και, από το 2013 έως το 2014, διορίστηκε σύμβουλος υπουργός, εκπροσωπώντας στο Παρίσι την Ρουμανία, στα πλαίσια του Διεθνούς Οργανισμού Γαλλοφωνίας.
Έχει δημοσιεύσει πολλές ποιητικές συλλογές, δοκίμια και μεταφράσεις, του έχουν απονεμηθεί διακρίσεις και βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Βραβείου Ποίησης "Mihai Eminescu". Αρκετά βιβλία και ανθολογίες του δημοσιεύονται στη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, το Μεξικό και τη Χιλή.
