Κάτω απ' τον ανοιχτό ουρανό

Ο Φάουστ δεν είναι μόνο το γνωστότερο έργο του Γκαίτε αλλά για πολλούς το σημαντικότερο κείμενο της γερμανόφωνης γραμματείας. Είναι αναμφισβήτητα το έργο ζωής του μεγάλου δημιουργού, για το οποίο εργάσθηκε πάνω από μισόν αιώνα και ολοκλήρωσε λίγο πριν από τον θάνατό του, την ίδια εποχή που δημοσίευσε το τέταρτο, και τελευταίο, μυθιστόρημά του "Τα χρόνια περιπλάνησης του Βίλχελμ Μάιστερ", που θα μπορούσε να ιδωθεί και ως η άλλη όψη της τραγωδίας του Φάουστ. Τα δύο έργα, τα οποία οι σύγχρονοί του μάλλον τα αγνόησαν, αλληλοσυμπληρώνονται και συνιστούν τρόπον τινά την πνευματική διαθήκη του σοφού της Βαϊμάρης· στη χώρα μας συνεχίζουν να αποτελούν άγνωστη γη.  Η παρούσα εργασία, μια στοχαστική προσπέλαση των δύο έργων, απαντά στα ερωτήματα εκείνα που η φιλολογική, επιστημονική προσέγγιση αφήνει ως επί το πλείστον αναπάντητα. Δεν αναλύει ούτε σχολιάζει φιλολογικά τον Φάουστ και τον Βίλχελμ Μάιστερ, αλλά φωτίζει και αναδεικνύει την ιδιαιτερότητά τους και, κυρίως, την επικαιρότητά τους, ανατρέχοντας στις βαθύτερες προϋποθέσεις που γέννησαν δύο τέτοια εμβληματικά κείμενα. Η ανά χείρας πραγματεία είναι η πρώτη στη γλώσσα μας για τα δύο μεγάλα δημιουργήματα του Γκαίτε, που είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρος από ποτέ.