[...] Θελήσαμε να συγκεντρώσουμε εδώ τις σημαντικότερες μελέτες του Γιώργου Αλισανδράτου για τον Επτανησιακό Ριζοσπαστισμό, ώστε ο μελετητής να έχει εύκολα μια κατά το δυνατόν συνολική εικόνα της μεγάλης προσφοράς και του πλούσιου προβληματισμού που μας άφησε κληρονομιά ο συντάκτης τους. Πρόκειται για μελέτες που άλλοτε επιμένουν σε ζητήματα προσωπογραφικά, άλλοτε σε διασαφήσεις γεγονοτολογικού τύπου και άλλοτε σε αναμετρήσεις με ζητήματα πολιτικής και ιδεολογικής φύσεως. Κάποτε, ο αναγνώστης θα παρατηρήσει επαναλήψεις ή και μερικές επικαλύψεις ανάμεσα στα κείμενα. Επιλέξαμε ωστόσο την πλήρη επανέκδοση των μελετών του, επιθυμώντας να δώσουμε όχι μόνο ένα απείκασμα της δικής του ερευνητικής πορείας, αλλά και να διασώσουμε τη διαδικασία συγκρότησης των ερευνητικών του εργαλείων. Αναδημοσιεύονται έτσι έντεκα μελέτες που είχαν δει το φως σε περιοδικά και Πρακτικά Συνεδρίων, από το 1970 και μετά, καθώς και δύο που βρέθηκαν ανέκδοτες στα κατάλοιπά του: η μία, με τίτλο "Μεταρρυθμιστές και Ριζοσπάστες στο Ιόνιο Κράτος. Οι απόψεις του Ηλία Ζερβού Ιακωβάτου", και η άλλη, με τίτλο "Ο Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός. Το σχίσμα της ηγεσία", η οποία αποτελεί παλαιότερη, αχρονολόγητη όμως, προσπάθεια για ανασύσταση των συγκρούσεων που οδήγησαν στο "σχίσμα" των Ριζοσπαστών. Η μελέτη αυτή επρόκειτο να αποτελέσει τμήμα μιας μεγαλύτερης σύνθεσης για την εξιστόρηση του Ριζοσπαστισμού, μέσα από συγκρούσεις με την πολιτική εξουσία, μέσα από τραυματικές εσωτερικές ρήξεις, μέχρι την Ένωση. [...]
(από τον πρόλογο του επιμελητή)
Ο Γιώργος Γ. Αλισανδράτος γεννήθηκε το 1915 στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, όπου και έλαβε την εκγκύκλιο παιδεία. Κατά την εποχή της φοίτησής του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών υπήρξε ενεργό μέλος του φοιτητικού "Ακαδημαϊκού Ομίλου" (1925-1936), που λειτουργούσε στη Σχολή με κύριο στόχο την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Ως απόφοιτος της Φιλοσοφικής υπηρέτησε στην ιδιωτική μέση εκπαίδευση (Πρότυπον Λύκειον Αθηνών - Σχολή Μωραΐτη) και υπήρξε για πολλά χρόνια στενός συνεργάτης του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, μέχρι το θάνατο του μεγάλου γλωσσολόγου. Δημοσίευσε πάνω από 250 επιστημονικές εργασίες, που αναφέρονται σε τρεις κυρίως τομείς: α) νεοελληνική, ιδίως επτανησιακή φιλολογία: Μπεργαδής Λασκαράτος, Σολωμός, Άβλιχος, Βεργωτής, Βαλαωρίτης, Παλαμάς, Μαβίλης, Κάλβος, Σικελιανός, Καβάφης, Γρυπάρης, Βάρναλης, Συκουτρής κ.ά. β) νεοελληνική γλώσσα: ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης και ο δημοτικισμός του, ο Ψυχάρης και το "Ταξίδι" του, τα δύο "Λεξικά" του Εμμ. Κριαρά (μεσαιωνικό και νεοελληνικό), η νεοελληνική κοινή και τα λόγια στοιχεία της, η "Γραμματική" του Αγαπητού Τσοπανάκη, τα γλωσσάρια του Λασκαράτου, του Μαβίλη, του Θεοτόκη, κ.ά. γ) επτανησιακή ιστορία: Νικόδημος Μεταξάς, Νικόλαος Κονεμένος, Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός, ο Κοσμάς ο Αιτωλός στην Κεφαλονιά και στη Ζάκυνθο, οι πολιτικές σάτιρες στη Κεφαλονιά τον καιρό της Αγγλοκρατίας κ.ά.
Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια, ελληνικά και διεθνή, διετέλεσε μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών, διηύθυνε και επιμελήθηκε στους έξι πρώτους τόμους του επιστημονικού περιοδικού "Κεφαλληνιακά Χρονικά" και εξέδωσε το δεύτερο τόμοο του "Δελτίου της Ιονίου Ακαδημίας" (1986) αφιερωμένου στη μνήμη του Λίνου Πολίτη. Οργάνωσε και διηύθυνε σεμινάρια νεοελληνικής λογοτεχνίας στα Πανεπιστήμια της Ρώμης, της Νάπολης και του Παλέρμου. Για το σύνολο του έργου του βραβεύτηκε το 1994 από την Ακαδημία Αθηνών και το 1997 τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, για τον ίδιο λόγο, με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Η Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών του αφιέρωσε τους τόμους 7 (1998) και 8 (1999) των "Κεφαλληνιακών Χρονικών". Η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών το Μάιο του 2003 για να τιμήσει την εβδομηντάχρονη παρουσία του στα γράμματα, οργάνωσε επιστημονική ημερίδα, τα πρακτικά της οποίας τυπώθηκαν το 2005. Το Δεκέμβριο του 2000 η "Αδελφότης Κεφαλλήνων Αθηνών" του απένειμε μετάλλιο σε τιμητική εκδήλωση στο Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός".
Πέθανε στην Αθήνα, στις 7 Μαρτίου 2004.
