Στην περίπτωση των ιστοριών που θ' ακολουθήσουν, ο συγγραφέας τους έχει εμπνευστεί τα χιουμοριστικά θέματά του, όχι μονάχα από τη ζωή αλλά κι από την παράδοση, μια παράδοση κεφαλλονίτικη, με τοπικό χρώμα και κίνηση, που κάνει τα ανθρώπινα θεϊκά και τα θεϊκά ανθρώπινα. Ο ίδιος εγέλασε πρώτος κ' εχάρηκε μόνος του τις ιστορίες πριν σκεφτεί να τις γράψει. Όλες τους έχουν κάποιον πυρήνα αληθινό, κάτι που έγινε στη παλιά κεφαλλονίτικη ζωή, ή πιστεύτηκε από την παράδοση. Ο συγγραφέας όμως τις εζύμωσε με τη λογοτεχνική του πείρα, τις έκαμε μεγάλες κ' εξελικτικές, διανθίζοντας τες με άφθονα, δικής του επινόησης, επεισόδια. [...]
Δημήτριος Σ. Λουκάτος
