Κινηματογραφώντας σαν ζωγράφος

Το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου συναντά τη ζωγραφική
Συγγραφέας : Βασιλείου, Θανάσης
Υπεύθυνος Σειράς : Πουλάκος, Νέστορας
Εκδότης : Vakxikon.gr
Έτος έκδοσης : 2013
ISBN : 978-960-9776-53-0
Σελίδες : 136
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Κινηματογράφος - Σκηνοθέτες και παραγωγοί Κινηματογράφος, Ελληνικός - Ερμηνεία και κριτική
Σειρά : Βακχικόν Πεζά

10.00 € 7.00 €




Το "αγγελοπουλικό" πλάνο είναι ίσως το πλέον πολυσυζητημένο χαρακτηριστικό του έλληνα σκηνοθέτη. Αναλύσεις επί αναλύσεων, από τις πιο αδύναμες μέχρι τις πιο αριστουργηματικές, αδυνατούν να προσεγγίσουν το κινηματογραφικό έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, δίχως να περάσουν -αναγκαστικά- από το κεφάλαιο κάδρο-εικόνα-πλάνο. Χωρίς να ξεφεύγει από τον κανόνα αυτόν, ο Θανάσης Βασιλείου επιχειρεί μία ανάγνωση του έργου του έλληνα σκηνοθέτη μέσα από μια ξεκάθαρα εικαστική ματιά. Λαμβάνοντας υπόψη τις ομολογημένες επιρροές τόσο του ίδιου του σκηνοθέτη αλλά όσο και του διευθυντή φωτογραφίας της μεγαλύτερης περιόδου του έργου του, Γιώργου Αρβανίτη, ο συγγραφέας αναλύει, αρχικά, πώς δύο έλληνες ζωγράφοι, ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Θεόφιλος, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης ως εικαστικό ίχνος της συλλογικής ελληνικής μνήμης, για να καταλήξει στη συνέχεια σε αναπαραστατικούς παραλληλισμούς προτεινόμενους, αποκαλύπτοντας -όχι λιγότερο ενδιαφέροντες- μακρινούς αντικατοπτρισμούς, με τα έργα των Ρενέ Μαγκρίτ και Κάσπαρ-Ντέιβιντ Φρίντριχ. Την ίδια στιγμή, μέσα από μια διαδρομή που ξεκινά από τις θεωρίες του Φρόιντ περί μνήμης, το παράδειγμα του Μαρσέλ Προυστ και την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη, επιχειρείται να αναδειχθεί η σχέση της ανάμνησης με την εικόνα και πώς αυτή η διαδικασία κρύβει ένα από τα γοητευτικότερα εικαστικά χαρακτηριστικά του έλληνα σκηνοθέτη. Το ενδιαφέρον δε συνίσταται έτσι, απλά, στο να αποδειχθεί μια οποιαδήποτε εικαστική συγγένεια μέσα από μία σύγκριση πινάκων με πλάνα, αλλά, κυρίως, στο ότι οι Αγγελόπουλος και Αρβανίτης, πολύ συχνά, σκέφτονταν όπως οι ζωγράφοι. Θανάσης Βασιλείου

Ο Θανάσης Βασιλείου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Φοίτησε στη Σχολή Σταυράκου, στο τμήμα εικονοληψίας, και έπειτα από 10 χρόνια εμπειρίας στο επάγγελμα αυτό, έφυγε για τη Γαλλία ώστε να σπουδάσει θεωρία του κινηματογράφου. Το Νοέμβριο του 2011 χρίζεται διδάκτωρ από το τμήμα κινηματογραφικών σπουδών του Πανεπιστημίου Sorbonne Nouvelle - Paris III με τη μεγαλύτερη δυνατή διάκριση ("άριστα μετά συγχαρητηρίων"). Το θέμα της διατριβής του αφορά στο έργο του Καναδού σκηνοθέτη Ατόμ Εγκογιάν. Υπήρξε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (πρώτος και μοναδικός επιτυχόντας στις εξετάσεις του 2005) κι εργάστηκε δίπλα στο Θόδωρο Αγγελόπουλο για την προπαραγωγή της τελευταίας του ταινίας Η Σκόνη του Χρόνου (2008). Στη συνέχεια προσλαμβάνεται στην Ε.Ρ.Τ. για να εργαστεί ως υπεύθυνος της επιλογής ταινιών και των αφιερωμάτων που προβάλλει το ψηφιακό κανάλι σινέ+ (2006 - 2010). Από το 2007 διδάσκει στη Σχολή Σταυράκου, και από το 2013 διδάσκει στο τμήμα κινηματογραφικών σπουδών του Πανεπιστημίου Aix-Marseille στη Γαλλία. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στο γαλλικό περιοδικό Positif και στο ελληνικό Το Δέντρο. Αυτή την περίοδο, ασχολείται με τη σχέση του κινηματογράφου και της ιστορικής μνήμης, ως μέλος της ερευνητικής ομάδας Theatres de la Memoire, με έδρα το Παρίσι.






e-mail Facebook Twitter