Aληθινές ιατρικές ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούν ο άρρωστος και ο γιατρός του. Ιστορίες άλλοτε συγκινητικές και άλλοτε διασκεδαστικές, που δημιουργούν ταυτόχρονα δύο ανθρώπινες αντιδράσεις: το κλάμα και το γέλιο. Η σχέση που ο γιατρός δημιουργεί με τον άρρωστο είναι συνήθως πρόσκαιρη και χαλαρή. Αντιθέτως, ο άρρωστος συνήθως αναπτύσσει μια πιο στενή σχέση με τον γιατρό του· εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επιστημονική εμπειρία και τη γνωμάτευση του γιατρού, με συνέπεια να δένεται μαζί του.
Στο τέλος κάθε περιστατικού, όπως αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο, ο γιατρός αντλεί και μία επιπλέον εμπειρία, χρήσιμη στο επιστημονικό του έργο. Κυρίως, όμως, αποκτά μια πληρέστερη αντίληψη του νοήματος της ζωής. Αναστοχάζεται την κοσμοθεωρία και τις αξίες του προς το καλύτερο και το αγαθότερο. Αυτό το τελευταίο συνιστά και τη μεγαλύτερη ανταμοιβή του.
Ο Θανάσης του Γεωργίου Μανώλης, γεννήθηκε στο 1955 στην Αθήνα. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο 3ο δημοτικό σχολείο Παγκρατίου. Τέλειωσε το Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ειδικεύτηκε στην καρδιολογία. Εξειδικεύτηκε στην αρρυθμιολογία. Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι. Σαν καρδιολόγος έχει παράγει συγγραφικό και ερευνητικό έργο, με 58 δημοσιεύσεις σε ελληνικά και 62 δημοσιεύσεις σε ξενόγλωσσα επιστημονικά περιοδικά και βιβλία. Έχει 100 αναφορές (citations) του ερευνητικού του έργου σε άρθρα της διεθνούς βιβλιογραφίας. Έχει 125 προφορικές ανακοινώσεις σε ελληνικά συνέδρια και 131 ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια. Έχει δώσει 76 διαλέξεις στην Ελλάδα και 27 διαλέξεις στο εξωτερικό. Είναι διδάκτωρ της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Με το γράψιμο και το σκιτσάρισμα άρχισε ν' ασχολείται από μαθητής του γυμνασίου. Έχει γράψει το βιβλίο "Συγκοπή" (εκδ. Παρισιάνου, το 2005) και τα εικονογραφημένα ποιήματα "Μετεφηβεία" (εκδ. Μπαρτζουλιάνος, 2010). Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.
