Γιατί καταστρέψαμε πριν λίγα χρόνια, και μάλιστα με πανηγυρισμούς, εκατομμύρια "ειδικών φακέλων" της Ασφάλειας; Γιατί κουκουλώσαμε τα όσα φοβερά έγιναν σ' αυτό τον τόπο τα τελευταία εξήντα χρόνια; Για να "εξωραΐσουμε" το παρελθόν μας; Για να ξαναγράψουμε "επί το συναινετικότερον" και "ευρωπαϊκότερον" την πρόσφατη Ιστορία μας; Ή μήπως, τώρα που ξεπουλήσαμε τόσα και τόσα, βγάζουμε στο σφυρί και τη μνήμη μας;
Σ΄αυτά τα καίρια ερωτήματα απαντούν -ο καθένας με τον τρόπο του- οι βασικοί ήρωες αυτού του μυθιστορήματος: Ο Ανέστης και η Διονυσία, που δεν είναι φανταστικά πρόσωπα και που μας άφησαν χρόνους εδώ και λίγα χρόνια. Πριν φύγουν από τη ζωή, έσωσαν το δικό τους φάκελο από την καταστροφή και τον διάβασαν, συνέκριναν τις αναμνήσεις τους με την καταγραφή των γεγονότων από την Ασφάλεια, είδαν τη ζωή και τα βάσανά τους από μια διαφορετική οπτική γωνία, αποτίμησαν τις ιδέες και τους αγώνες τους με σύγχρονα κριτήρια.
Ο Στέλιος, ο διπλωματικός υπάλληλος που πλήρωσε ακριβά τα όσα έμαθε μελετώντας την εξουσία, τους ανθρώπους και την Ιστορία. Ο Θανάσης, ο ελασίτης δικηγόρος που εκτελέστηκε επειδή η μνήμη του ήταν επικίνδυνη για τη «δημόσια τάξη και ασφάλεια». Ο συνταγματάρχης Πάντζας, ο ανακριτής που ήξερε ν' απελπίζει και τους πιο "σκληρούς" αγωνιστές, βυθίζοντάς τους στο "βόρβορο που κρύβουν όλοι οι άνθρωποι μέσα τους".
Όλα τα πρόσωπα της Κλεμμένης ζωής μάς κληροδοτούν μια συνταρακτική μαρτυρία για το πιο κοντινό παρελθόν μας, στοιχεία για να κατανοήσουμε το παρόν μας και για να υποψιαστούμε το μέλλον μας.
Α.Φ.
Μετά το "Κάστρο της μνήμης", που σημείωσε μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η "Κλεμμένη ζωή" είναι το δεύτερο μυθιστόρημα που ο Άρης Φακίνος αφιερώνει στην «απειλούμενη ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού». Συνταιριάζοντας όπως πάντα αριστοτεχνικά την προφορική παράδοση, το ντοκουμέντο και τη λογοτεχνική επεξεργασία του υλικού της συλλογικής μνήμης, ο συγγραφέας προσθέτει στη σύγχρονη πεζογραφία μας ένα σημαντικό έργο.
Ο Άρης Φακίνος είναι από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς μας σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία, Σουηδία, Νορβηγία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ισραήλ, Αργεντινή και Βραζιλία. Έχουν επίσης εισαχθεί σε προγράμματα πολλών ξένων σχολείων και πανεπιστημίων όπου διδάσκεται η νεοελληνική λογοτεχνία.
Ο συγγραφέας του "Κάστρου της μνήμης", των "Παιδιών του Οδυσσέα", του "Ανθρώπου που τάιζε τα περιστέρια", των "Τελευταίων βαρβάρων", της "Κλεμμένης ζωής" (Καστανιώτης), της "Ιστορίας της χαμένης γης", του "Πρόγονου" (Εστία), καθώς και των "Παράνομων" (Εξάντας, Καστανιώτη:) γεννήθηκε το 1935 στο Μαρούσι, σπούδασε και δίδαξε στο Γαλλικό Ινστιτούτο μέχρι το 1965, οπότε και εγκατέλειψε τη διδασκαλία για ν' αφιερωθεί στη λογοτεχνία και την πολιτική αρθρογραφία. Το 1967, με τη δικτατορία, διαφεύγει στη Γαλλία, όπου ζητάει πολιτικό άσυλο και δουλεύει στην ελληνική εκπομπή "Εδώ Παρίσι" της Γαλλικής Ραδιοφωνίας. Μέχρι την πτώση της χούντας ο Άρης Φακίνος αρνήθηκε να δημοσιεύσει έστω και μία αράδα στην Ελλάδα. Κατά το διάστημα της επταετίας, τα βιβλία του δημοσιεύονταν στη Γαλλία οπό τον μεγάλο εκδοτικό οίκο "Seuil". Στον χώρο της πανευρωπαϊκής κριτικής ο συγγραφέας αναγνωρίζεται σήμερα ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ευρωπαίους πεζογράφους. Για το "Κάστρο της μνήμης" (Καστανιώτης, 1993), που σημείωσε μεγάλη λογοτεχνική κι εκδοτική επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η γνωστή γαλλική εφημερίδα "Le Monde" έγραψε: "Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό μνημείο προς τιμή της Ελλάδας". Η "Cite" των Βρυξελλών υπογράμμισε "Ένας: πολύ μεγάλος Έλληνας συγγραφέας, ο πιο προικισμένος της γενιάς του. θυμίζει τους μεγάλους Ρώσους πεζογράφους". Ο Άρης Φακίνος πέθανε στο Παρίσι το 1998, σε ηλικία 62 ετών.
Μη Διαθέσιμο
