Ο τουρισμός, όπως τον ξέρουμε στον σύγχρονο κόσμο, συνδέεται σε σημαντικό βαθμό με τις αλλαγές στις κοινωνικο-οικονομικές δομές που έλαβαν χώρα στον 20ο αιώνα. Η αλλαγή στην έννοια της περιήγησης ήταν τελικώς ενδεικτική μιας πιο ριζοσπαστικής αλλαγής στον πυρήνα του πολιτισμικού παραδείγματος και στην κατανόηση της ανθρώπινης εμπειρίας. Το τουριστικό ταξίδι έγινε μια πραγματικότητα που αγγίζει σήμερα μεγάλα πληθυσμιακά κομμάτια. Εμπλέκει αδιανόητο αριθμό ανθρώπων στον πλανήτη είτε με την ιδιότητα του επισκέπτη είτε με την ιδιότητα του οικοδεσπότη. Σε ποιο μέρος θα μπορούσε να πάει κανείς σήμερα και να συναντήσει έναν άνθρωπο που να μην γνωρίζει τί είναι ο «τουρίστας»;
Ο τουρισμός ως σύστημα και εμπειρία έχει μια ιδιαιτέρως δυναμική σχέση με το νεωτερικό πολιτισμικό παράδειγμα: επηρεάζεται από αυτό ως προς τις προτεραιότητες, τα μοτίβα, τις εκφάνσεις αλλά και επιδρά σε αυτό ως προς τις προοπτικές εκδίπλωσής του, τον τρόπο ζωής, τις επιλογές της ανθρώπινης δράσης. Συνεπώς, η κατανόηση του φαινομένου αυτού οδηγεί στη βαθύτερη κατανόηση του κόσμου μας και η ανάλυση των πυκνών συσχετίσεων του κοινωνικού κόσμου διαφωτίζουν καλύτερα το τουριστικό πεδίο. Είναι αναγκαίος λοιπόν ο διεπιστημονικός διάλογος στο πεδίο του τουρισμού. Ο διάλογος αυτός δεν νοείται ως μια παράλληλη ανάπτυξη ή πρόσθεση επιχειρημάτων από διαφορετικές επιστήμες αλλά ως ενεργή αναζήτηση όλων εκείνων των στοιχείων που συναρμόζουν την κοινωνική πραγματικότητα σε ένα δυναμικό και πολύτροπο πλέγμα. Στο πλαίσιο μιας συνεχούς και παγκόσμιας αλληλεπίδρασης διαφορετικοί παράγοντες διασυνδέονται εμφανώς ή αφανώς μεταξύ τους μέσα από την ανάπτυξη των τουριστικών δραστηριοτήτων: πολιτικοί θεσμοί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, οργανώσεις και πολιτιστικοί φορείς, θρησκευτικές κοινότητες, επιχειρήσεις, επαγγελματίες, μέσα επικοινωνίας και μετακίνησης, αλυσίδες μεταφοράς αγαθών και εμπορευμάτων. Ο ρόλος της σύγχρονης Κοινωνικής Θεωρίας σε αυτό το πλαίσιο είναι να αναδείξει τη σχέση του Τουρισμού και της Νεωτερικότητας, τον ρόλο της πολιτιστικής και της θρησκευτικής κληρονομιάς και τη δυναμική συσχέτισή τους σε αυτό το πλαίσιο.
Ο Χρήστος Ν. Τσιρώνης γεννήθηκε και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Θεολογικής (τμήμα Θεολογίας) και της Φιλοσοφικής Σχολής (τμήμα Φιλοσοφίας- Παιδαγωγικής) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Οι μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές του επικεντρώθηκαν σε ζητήματα θεολογίας, ηθικής, κοινωνιολογίας και κοινωνικής θεωρίας. Η φτώχεια στην Ε.Ε. και η ανάλυση των φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού στην Ύστερη Νεωτερικότητα, καθώς και ο ρόλος της εκπαίδευσης, των κοινωνικών και θρησκευτικών φορέων στην καταπολέμησή τους αποτέλεσαν κύρια ερευνητικά πεδία κατά την περίοδο μετεκπαίδευσής του. Το 2002 έγινε διδάκτορας στον Τομέα Ηθικής και Κοινωνιολογίας του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. Φοίτησε στο Freiburg της Γερμανίας (Padagogische Hochschule Freiburg 1994-1995, Katholische FachHochschule Freiburg 1998-1999) παρακολουθώντας μαθήματα Κοινωνικής Θεωρίας, Κοινωνιολογίας και Θεολογίας. ΄Ελαβε ακόμη μακρόχρονη κατάρτιση στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης ("Advanced Course for Trainers HRE", "Training Trainers in HRE", "Long Term Training Course: Intercultural Learning" κ.α.).
Έχει συγγράψει άρθρα με θέματα κοινωνικής θεωρίας, θεολογίας, επιστημολογίας και έρευνας. Εργάστηκε ως επιμορφωτής και κοινωνικός ερευνητής σε εθνικά και διεθνή προγράμματα έρευνας και κατάρτισης. Εργάστηκε ακόμη ως σύμβουλος μαθητών, οργάνωσε προγράμματα κοινωνικής υποστήριξης σε φυλακές, σχολεία υποβαθμισμένων περιοχών και κέντρα νεότητας. Συμμετείχε σε ποικίλα κοινωνικά προγράμματα ως κοινωνιολόγος του στρατού ξηράς, επαγγελματίας ή και επιστημονικός υπεύθυνος για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, την παράνομη εμπορία παιδιών, την κατάρτιση εκπαιδευτικών και στελεχών κοινωνικών υπηρεσιών. Έχει συμμετάσχει σε εθνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια, ενώ έχει δημοσιεύσει και επιστημονικά άρθρα σε συλλογικά έργα ελληνικών και ξενόγλωσσων εκδόσεων.
Είναι λέκτορας από το 2009 στο τμήμα Θεολογίας (Κοινωνική θεωρία του σύγχρονου πολιτισμού).
