Μετά την πρώτη τους εμφάνιση τον 18ο αιώνα, τα κοινωνικά κινήματα έγιναν το μέσο λαϊκών διεκδικήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Charles Tilly ερευνώντας ιστορικά τα κοινωνικά κινήματα φέρνει στο φως ποικίλες και συχνά απρόσμενες διαστάσεις για την προέλευση των σύγχρονων πρακτικών κινημάτων με τον εκδημοκρατισμό και τις μελλοντικές προοπτικές τους. Το βιβλίο αυτό:
- Καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο μεταβάλλονται τα κοινωνικά κινήματα παγκοσμίως, επιπλέον μέσα από τον αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών και της παγκοσμιοποίησης, διαφωτίζοντας μας για το κατά πόσο και με ποιο τρόπο αυτός ο αντίκτυπος είναι κάτι "νέο".
- Ανιχνεύει τη γέννηση και την εξέλιξη των κοινωνικών κινημάτων όπως τα γνωρίσαμε, αντλώντας διδάγματα για το πώς μπορούν να χάσουν τη δυναμική τους.
- Διερευνά θεμελιώδη ερωτήματα, όπως το "ποιες είναι οι διαδικασίες που οδηγούν πραγματικά στον εκδημοκρατισμό".
- Μελετά τη σχέση των κινημάτων με τις ταυτότητες, την ιδιότητα του πολίτη και το κεφάλαιο και το κατά πόσο τα κοινωνικά κινήματα μπορούν να επιβιώσουν σε αυταρχικά καθεστώτα.
Ο Τσαρλς Τίλυ, (1929-2008) ήταν πτυχιούχος του Χάρβαρντ, με τιμητική διάκριση στη Βιοχημεία (1976) και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης στους τομείς Οικονομικών και Αστικών Σπουδών και Σχεδιασμού (1989). Γεννήθηκε στο Λόμπαρντ του Ιλινόι το 1929. Διετέλεσε καθηγητής της κοινωνικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ, δίδαξε στα τμήματα Κοινωνιολογίας και Πολιτικής Επιστήμης και συνδέθηκε με το τμήμα της Ιστορίας όπου υπηρέτησε ως μέλος της διοικητικής επιτροπής του Κέντρου για τις Κοινωνικές Επιστήμες. Δίδαξε ως καθηγητής σε πολλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, καθώς και στον Καναδά, όπως επίσης στη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Σουηδία ως επισκέπτης καθηγητής και είχε δώσει διαλέξεις σε ευρωπαϊκά, αμερικανικά, λατινοαμερικανικά και ασιατικά πανεπιστήμια. Είχε εκτεταμένη συμμετοχή σε ερευνητικές εργασίες και σε συλλογικά έργα, αρθρογραφούσε δε σε σημαντικά επιστημονικά περιοδικά. Το έργο του εστίασε στις μεγάλης κλίμακας κοινωνικές αλλαγές και τις σχέσεις τους με τη συλλογική δράση, ειδικά στη Δυτική Ευρώπη από το 1500 και εξής. Τα πιο πρόσφατα έργα του είναι: "Coercion, Capital and European States" (1990, αναθεωρημένη έκδοση 1992), "European Revolutions" (1993), "Cities and the Rise of States in Europe" (1994 - σε συνεργασία με τον Oυίμ Μπλόκμανς), "Popular Contention in Great Britain" (1995) και "Citizenship, Identity and Social History" (1995).
